هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم آشنایی و روابط انسانی می‌پردازد و تأکید می‌کند که نباید به دنبال جلب توجه یا طمع از دیگران باشیم. نویسنده پیشنهاد می‌کند که در عزلت و کنج‌نشینی بهتر می‌توان به آرامش رسید و در امان ماند. در نهایت، او به این نکته اشاره می‌کند که آنچه برای ما مقدر است، قطعا به ما خواهد رسید و نیازی به تلاش بی‌فایده برای جلب توجه دیگران نیست.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم آشنایی و روابط انسانی می‌پردازد و تأکید می‌کند که نباید به دنبال جلب توجه یا طمع از دیگران باشیم. نویسنده پیشنهاد می‌کند که در عزلت و کنج‌نشینی بهتر می‌توان به آرامش رسید و در امان ماند. در نهایت، او به این نکته اشاره می‌کند که آنچه برای ما مقدر است، قطعا به ما خواهد رسید و نیازی به تلاش بی‌فایده برای جلب توجه دیگران نیست.
هوش مصنوعی: دوستی و آشنایی با مردم برای انسان مشکلاتی ایجاد می‌کند، بنابراین بهتر است خود را از نظر اجتماعی دور نگه‌داری تا کسی از وجودت باخبر نشود.
هوش مصنوعی: به دور در کسی نچرخ، فقط به خاطر منافع شخصی. زیرا در این صورت، مانند سگی که از در بیرون انداخته می‌شود، تو را نیز طرد خواهند کرد.
هوش مصنوعی: اگر در زندگی منزوی و گوشه‌گیر شوی، مانند ابرو که بر روی چشمان قرار دارد، دیگران توجه خاصی به تو خواهند داشت و تو را در نظر خواهند گرفت.
هوش مصنوعی: همه این تلاش‌ها و کوشش‌ها برای رسیدن به خواسته‌ات ضروری نیست؛ زیرا آنچه مقدر شده، در نهایت به تو خواهد رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هستی و نیست مثل و مانندت
عاقلان جز چنین ندانندت
ای تو بیچون، چگونه دانندت؟
چیستی؟بر چه اسم خوانندت؟
آشنایی خلق درد سر است
منقطع باش تا ندانندت
به در کس مرو ز بهرِ طمع
تا ز در همچو سگ نرانندت
گر شوی گوشه گیر چون ابرو
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.