ای نسیم سپیده دم بگذر

از سر لطف بامداد پگاه

بجناب رفیع افضل دهر

قطب اقطاب شیخ فضل الله

آنکه درشان او بود منزل

آیت رفعت و جلالت جاه

وانگه باشد بخدمتش بر در

پشت گردون بسان حلقه دو تاه

وانکه خورشید رای روشن او

ببرد تیرگی ز چهره ماه

وانکه در حادثات اهل هنر

باجنابش همی برند پناه

برسان بندگی بصد اخلاص

از من دوستدار دولتخواه

پس بگویش چو رای ا نور تو

هست از سر کانیات اگاه

چیست موجب که نیست آگه از انک

هست حال رهی عظیم تباه

زین بتر هم شود اگر نکند

همت خواجه سوی بنده نگاه