ای روزگاز از تو بوجه معاش خویش
قانع شدیم ترک بگیر این مضایقت
یا رب چه موجبست که با عاقلی اگر
نانی طلب کند نکند کس موافقت
کون خری گر از پی آب خضر شود
با او کند دو اسبه سعادت مرافقت
آری میان فکرت ما و قضای حق
نادر شود گشاده طریق مصادقت
ابن یمین ز سفله مجوی آب زندگی
گر جان ز تشنکی کند از تن مفارقت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به شکایت و گلایه از وضعیت معیشتی و کمبودهای زندگی اشاره دارد. شاعر از روزگار می‌خواهد که اوضاع مالی‌اش را بهبود بخشد و از تنگدستی رهایی یابد. او همچنین به عدم حمایت دیگران از کسی که به دنبال نان و معاش زندگی است، اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که حتی عاقل‌ترین افراد نیز در این مسیر با دشواری‌ها روبه‌رو هستند. در نهایت، شاعر به اهمیت تلاش و جستجوی زندگی بهتر می‌پردازد و هشدار می‌دهد که نباید از آب حیات و زندگی واقعی دور شد.
هوش مصنوعی: ای روزگار، ما از تو برای تأمین معیشت خود راضی شده‌ایم؛ پس این مشکلات را کنار بگذار و از ما دور کن.
هوش مصنوعی: پروردگارا، چه دلیلی وجود دارد که وقتی یک فرد عاقل برای کسب روزی تلاش می‌کند، هیچ‌کس به او کمک نمی‌کند یا به او نمی‌پیوندد؟
هوش مصنوعی: اگر خر به دنبال آب خضر برود، با او دو اسب خوشبختی همراهی خواهند کرد.
هوش مصنوعی: بله، گاهی اوقات بین فکر ما و حکم الهی فاصله می‌افتد و نتایج مشی و تلاش ما برای رسیدن به آن، به سختی و کم پیش می‌آید.
هوش مصنوعی: از افراد پست و بی‌ارزش، به دنبال آب حیات نروید. زیرا اگر جان به خاطر تشنگی از بدن جدا شود، دیگر هیچ چیزی از آن باقی نخواهد ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.