ایدل ار ننگ داری از نقصان

جز سلوک ره کمال مکن

هر چه عقلت بدان دهد دستور

جز بدان کار اشتغال مکن

شرف نفس اگر همی خواهی

با فرومایه قیل و قال مکن

بامیدی که شم خیر بود

از در راحت ارتحال مکن

غم که فردا رسد مخور امروز

ترک شادی بنقد حال مکن

عرض نفس نفیس را هرگز

در پی مال پایمال مکن

منت از دوست بهر دنیائی

ور بود حاتم احتمال مکن

عجز و بیچارگی بهیچ سبیل

دشمن ار هست پور زال مکن

بشنو این پندها ز ابن یمین

ور مفید است از آن ملال مکن