ایدل ازینجهان اگرت رای رفتنست
در نه قدم کنون که ترا پای رفتنست
از ما سوی الله ار نشوی منقطع بکل
معلوم کی بود که ترا رای رفتنست
قطع علایق است نخستین بسیج راه
آنرا کزین مقام تمنای رفتنست
دنیا پلی است بر گذر رود آخرت
دروی مکن مقام که پل جای رفتنست
هر کو نشد چو ابن یمین از جهان جهان
او را گه رحیل چه پروای رفتنست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره مفهوم سفر روحانی و جدایی از دنیا و تعلقات آن است. شاعر به افرادی اشاره می‌کند که اگر قصد رفتن به دنیای دیگر را دارند، باید قدم در این راه بگذارند. او بر این نکته تأکید می‌کند که قطع وابستگی‌های دنیوی نخستین گام در این مسیر است. شاعر دنیا را به عنوان پلی برای عبور به آخرت توصیف می‌کند و از کسانی که همچون ابن یمین از دنیای مادی آزاد نشده‌اند، می‌خواهد که نگرانی از سفر به جهان دیگر نداشته باشند. در مجموع، شعر به اهمیت جدایی از علایق دنیوی و آمادگی برای سفر به سرای دیگر می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ای دل، اگر تصمیم داری از این دنیا بروی، پس اکنون که فرصت رفتن داری، یک قدم به جلو بردار.
هوش مصنوعی: اگر از ما و از سوی خداوند دور شوی و از هر چیزی که می‌دانی قطع رابطه کنی، چگونه می‌توانی بفهمی که به کدام سو می‌خواهی بروی؟
هوش مصنوعی: برای شروع سفر باید ارتباطات را قطع کرد، زیرا این مرحله‌ای است که نشان‌دهنده میل به حرکت و رفتن به سوی هدفی جدید است.
هوش مصنوعی: دنیا مانند پلی است که ما را به سرای آخرت می‌برد. در این دنیا نباید به مقام و موقعیت دنیوی دل ببندی، چون این پل تنها برای عبور است و جای ماندن نیست.
هوش مصنوعی: هر کس مانند ابن یمین به مقام و مرتبه نرسد، دیگر چه اهمیتی دارد که به این دنیا سفر کند یا از آن برود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.