ایدل وفا امید مدار از مدار چرخ
کین هرزه گرد مالک ادوار خویش نیست
گر چون سپهر گرد جهان دورها کنی
یکدل به تیر می نتوان زد که ریش نیست
لطف ملک ز سگ صفتان آرزو مبر
کاندر نهاد گرگ شبانی میش نیست
هر جا که صیت مکرمت آنجا قویترست
آواز طبل و حیله روباه بیش نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع ناامیدی از امیدهای بی‌اساس و بی‌پایه می‌پردازد. شاعر به ما یادآوری می‌کند که نباید به چیزهایی که حقیقت ندارند دل خوش کرد. او بیان می‌کند که مانند چرخش سپهر، انسان نمی‌تواند به دروغ‌ها و فریب‌ها تکیه کند. همچنین اشاره می‌کند که افرادی با صفات زشت، نمی‌توانند مورد اعتماد باشند و در نهایت، اعمال نیک و بزرگ‌تر در اجتماع، باید با صداقت و واقعیت همراه باشد، نه با فریب و حیله.
هوش مصنوعی: ای دوست، به وفای کسی امید نداشته باش که مانند چرخ زمان هر از گاهی سرگردان و بی‌ثبات است و مالک هیچ یک از دوران‌هایش نیست.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی مانند آسمان دور جهان بچرخانی، به یک هدف نمی‌توانی با تیر زدن برسی، چون ریشه‌ای وجود ندارد.
هوش مصنوعی: از طلب مهربانی و خوبی از افرادی که ویژگی‌های منفی دارند، خود را مبر. زیرا در دل این افراد، حقیقتی مانند گرگ نهفته است که حتی اگر به ظاهر شبانی باشند، بر بقیه آسیب می‌زنند.
هوش مصنوعی: هر جا که سخن از بزرگواری و فضیلت برود، آنجا آثار و نشانه‌های آن بیشتر دیده می‌شود و در مقابل، آواز طبل و ترفندهای فریبنده‌ی حیله‌گران کم‌رنگ‌تر هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
لطفی کن وز سگ صفتان آرزو ببر
کاندر نهاد گرگ شبانی میش نیست
هر جا که صیت مکرمت آنجا قویترست
آواز طبل و حسرت روباه بیش نیست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.