طالع من ببین که از پی آب
گر روم سوی بحر بر گردد
ور بدوزخ طلب کنم آتش
آتش از یخ فسرده تر گردد
گر برم حاجتی بنزد کسی
در زمان گوشهاش کر گردد
ور ز راهی طلب کنم کف خاک
خاک حالی بنرخ رز گردد
گر بکوهی طلب کنم سنگی
سنگ نایاب چون گهر گردد
ور بنزد کسی سلام برم
هر دو گوشش چو گوش خر گردد
اینچنین حالهاش پیش آید
هر که را روزگار بر گردد
بر همه حال شکر ابن یمین
که مبادا ازین بتر گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضعیت‌های دشوار و پیچیده‌ای که در زندگی ممکن است برای انسان پیش آید، اشاره می‌کند. اگرچه انسان در پی آرزوها و خواسته‌های خود باشد، اما نتیجه کار ممکن است کاملاً متفاوت و ناامیدکننده باشد. آنچه که طالب آنیم، گاه به نتیجه‌ای نمی‌رسد یا حتی بدتر از آنچه که انتظار داریم، رقم می‌خورد. در نهایت، شاعر به شکرگزاری نسبت به وضع موجود اشاره می‌کند و می‌گوید باید از شرایط زندگی راضی بود، حتی اگر روزگار به‌نظر سخت و دشوار بیاید.
هوش مصنوعی: ببین سرنوشت من به چه حال است که اگر بخواهم برای نوشیدن آب به دریا بروم، دوباره برمی‌گردم.
هوش مصنوعی: اگر از جهنم بخواهم، آتش آن از یخ سردتر می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر بخواهم از کسی خواسته‌ای داشته باشم، در آن زمان انگار گوش‌های او ناشنوا می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر از راهی که پیش رو دارم، به دنباله خاک بروم، در آن صورت، این خاک با بهار به زیبایی گل سرخ تبدیل خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر در کوه از چیزی درخواست کنم، سنگی نایاب پیدا می‌شود که مانند گوهر باارزش خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر به کسی سلام کنم، گوش‌هایش مثل گوش‌های خر شود.
هوش مصنوعی: هر کسی که روزگار به او پشت کند، چنین حال و روزی خواهد داشت.
هوش مصنوعی: در هر شرایطی باید از ابن یمین سپاسگزار بود، زیرا نگران این هستیم که اوضاع بدتر نشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.