در جهان کهن از عامه نو کیسه بسی است
که یکی ز آنهمه بر خوان پدر کاسه ندید
دست کفچه مکن ایدل که ترا خوان ننهد
آنکه خود را بجز از کاسه سر کاسه ندید
مطلب جود از انکس که همه عمر ز بخل
دست همکاسه جز از صورت بر کاسه ندید
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
در جهان کهن از عامه نو کیسه بسی است
که یکی ز آنهمه بر خوان پدر کاسه ندید
دست کفچه مکن ایدل که ترا خوان ننهد
آنکه خود را بجز از کاسه سر کاسه ندید
مطلب جود از انکس که همه عمر ز بخل
دست همکاسه جز از صورت بر کاسه ندید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نقد برخی افراد می‌پردازد که در دنیای قدیم به ثروت و دارایی‌های خود می‌بالند، ولی در واقعیت از برکات و نعمت‌ها بی‌بهره‌اند. او به کسانی که تنها به ظواهر و دارایی‌های مادی توجه دارند، هشدار می‌دهد که نباید خود را از دیگران متمایز تصور کنند، چرا که کسی که به بخل و خودخواهی زندگی کرده، نمی‌تواند به دیگران کمک کند یا از نعمت‌های واقعی بهره‌مند شود. در نهایت، شعر به ارزشیابی صداقت و بخشش می‌پردازد و تأکید می‌کند که در دنیای پر زرق و برق، تنها کسانی که از دل و جان به دیگران نیکی می‌کنند، واقعاً بزرگ و ثروتمند هستند.
هوش مصنوعی: در دنیاهای قدیم، از میان مردم، افراد زیادی وجود دارند که هر کدام به نوعی از زندگی خود بهره‌مند هستند. اما در این میان، تنها یکی از آنها فرصت این را دارد که از سفره پدرش بهره‌ای ببرد.
هوش مصنوعی: دستت را به سفیدی و لطافت نیاور؛ چون کسی که خود را جز در ظرف سرش نمی‌بیند، تو را به سفره‌اش دعوت نخواهد کرد.
هوش مصنوعی: کسی که تمام عمرش به خاطر بخل و خودداری، از دیگران جز ظاهری از چند لقمه خوراکی چیزی ندیده، نمی‌تواند در مورد بخشندگی و صفات خوب اظهار نظر کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.