اصلت ایدل چو ز خاکست بلندی مطلب
عنصر خاک نه مایل سوی پستی باشد
بخرد آنست که از حال خود آگاه بود
آنقدر عمر که در ربقه هستی باشد
مسکنی باید و مقدار کفافی ز معاش
زین فزون خواستنت آز پرستی باشد
باده دور باندازه دهند ای هشیار
بیشتر خواستن از غایت مستی باشد
بشنو ز ابن یمین یک سخن ایجان عزیز
اعتقاد تو بحق گر بدرستی باشد
بیشک اندر طلب بیشتر از قدر کفاف
سخت کوشی تو از غایت سستی باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان نکاتی درباره زندگی و خواستههای انسانی میپردازد. شاعر میگوید که انسان باید از وضعیت خود آگاه باشد و برای زندگیاش به اندازه کافی دارد. اگر بیش از نیاز بخواهد، این نشان از آز و طمع اوست. همچنین او به اهمیت اندازهگیری خواستهها اشاره میکند و میگوید که باید در زندگی میانهرو بود و از افراط پرهیز کرد. در نهایت، پیام اصلی این شعر به تلاش در زندگی و ایجاد تعادل میان نیازها و خواستهها برمیگردد.
هوش مصنوعی: اصل تو همچون ایدل، از خاک سر بلند کرده است. عنصر خاک هرگز به سوی پستی و حقارت مایل نیست.
هوش مصنوعی: عاقل کسی است که از وضعیت و شرایط خود آگاه باشد و به اندازهای زندگی کند که در دنیا حضور دارد.
هوش مصنوعی: انسان باید جایی برای زندگی داشته باشد و حداقل نیازهای معیشتیاش را تأمین کند. اگر به دنبال خواستههای بیش از این باشد، به نوعی حرص و آز نشان میدهد.
هوش مصنوعی: شراب را به اندازه بنوشید، ای هشیار. خواستن بیشتر از آنچه نیاز دارید، نشانهی اوج مستی و بیخودیش است.
هوش مصنوعی: ای جان عزیز، یک سخنی از ابن یمین بشنو. اگر به راستی به حقی که در دل داری، ایمان داری، به آن توجه کن.
هوش مصنوعی: مطمئناً اگر در طلب چیزهای بیشتر از آنچه که نیاز داریم، تلاش کنیم، نشان دهندهی کسلی و رکود ماست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.