مردمان با یکدیگر دائم نزاعی میکنند
از برای آنک دارند از دگر کس عاریت
من ندارم با کسی در سر نزاع از بهر آنک
بی گمان داند که باید داد وا پس عاریت
گر پلاسی باشدم بیزحمت و تشویش خلق
عارم آید ز آنکه پوشم در بر اطلس عاریت
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
مردمان با یکدیگر دائم نزاعی میکنند
از برای آنک دارند از دگر کس عاریت
من ندارم با کسی در سر نزاع از بهر آنک
بی گمان داند که باید داد وا پس عاریت
گر پلاسی باشدم بیزحمت و تشویش خلق
عارم آید ز آنکه پوشم در بر اطلس عاریت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به نزاع‌های مکرر مردم اشاره دارد که معمولاً به خاطر مسائل و ارتباطات عاریه‌ای است. گوینده بیان می‌کند که او با کسی بر سر این مسائل درگیر نیست، زیرا می‌داند که در نهایت باید آنچه را که گرفته، پس بدهد. همچنین اشاره می‌کند که اگر لباس زیبا و گرانبهایی به امانت بگیرد، نگران خواهد بود که مبادا باعث ناراحتی یا تشویش دیگران شود.
هوش مصنوعی: مردم همواره با یکدیگر درگیر و نزاع هستند، به خاطر اینکه هر کدام از آنها چیزی را از دیگری به امانت گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: من با هیچ‌کس مشکلی ندارم، زیرا به خوبی می‌دانم که باید آنچه را که قرض گرفته‌ام، برگردانم و هیچ‌کس نمی‌خواهد که درگیری به وجود بیاید.
هوش مصنوعی: اگر من در لباس ظاهری فاخر و زیبا باشم، هیچ احساس خوبی از آن ندارم و برعکس احساس شرمندگی می‌کنم، چون می‌دانم که این لباس هیچ‌گاه از آن من نیست و فقط به امانت خواسته‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.