خداوندا به حق ان کرامت
که ما را در ازل کردی گرامی
به نزدیک ملایک نفس ما شد
به تعلیم اسامی از تو سامی
ز ما نا دیده اسحتقاق احسان
لقد اعطیتنا فوق المرام
مرا کافتاد عقد صحت ذات
ز دستان فلک در بی نظامی
ز لطف خود بدینمعنی نگه کن
و بدل حال سقمی بالسلام
اذا أبدئت بالاحسان تمم
فما الاحسان الا بالتمام
به نام نیک نیزم هم بمیران
بود عمر مخلد نیکنامی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که با توجه به کرامتی که در ابتدا به انسان‌ها عطا کرده است، لطف و رحمت خود را شامل حال ایشان کند. او به مقام والای انسان در نزد ملائک و آموخته‌های الهی اشاره می‌کند و به این نکته تأکید می‌کند که خداوند به انسان‌ها نعمت‌هایی بیش از آنچه شایسته‌شان بوده، عطا کرده است. شاعر همچنین از خدا می‌خواهد که در شرایط دشوار به او نگاه کند و به بهبود وضع او کمک کند. در نهایت، او خواستار زندگی نیکو و نام نیکو برای خود است و معقتد است که نیکو بودنِ زندگی، از احسان کامل خداوند ناشی می‌شود.
هوش مصنوعی: ای خدا، به حق آن شرافتی که در آغاز خلقت به ما بخشیدی، ما را گرامی دار.
هوش مصنوعی: نفس ما به کمک فرشتگان نزدیکی پیدا کرد و از تو آگاهی و معرفت نام‌ها را آموخت.
هوش مصنوعی: از ما نادیده استحقاق احسان، چراکه به ما چیزی فراتر از خواسته‌هایمان اعطا کرده‌ای.
هوش مصنوعی: من از اینکه رشته‌ی سلامت و حقیقت زندگی‌ام در زیر فشارهای بی‌نظمی‌های سرنوشت گسسته شده، نگرانم.
هوش مصنوعی: از رحمت و لطف خود به این معنا توجه کن و بر حال بیمار من با سلامتی بگذر.
هوش مصنوعی: اگر با نیکی آغاز کنی، آن را تا پایان ادامه بده، زیرا نیکی تنها با تمامیت و کمال معنا پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: به نام نیک، همواره زندگی کن و از دنیا برو، زیرا طول عمر و نام نیک، ماندگاری و احترام را به همراه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.