گنجور

 
ابن یمین فریومدی
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی »

شمارهٔ ٧٧ - ایضاً ملمع

خداوندا بحق ان کرامت

که ما را در ازل کردی گرامی

بنزدیک ملایک نفس ما شد

بتعلیم اسامی از تو سامی

ز ما نا دیده اسحتقاق احسان

لقد اعطیتنا فوق المرام

مرا کافتاد عقد صحت ذات

ز دستان فلک در بی نظامی

ز لطف خود بدینمعنی نگه کن

و بدل حال سقمی بالسلام

اذا أبدئت بالاحسان تمم

فما الاحسان الا بالتمام

به نام نیک نیزم هم بمیران

بود عمر مخلد نیکنامی