هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ناپایداری و فریبندگی دنیای خاکی اشاره می‌کند. او می‌گوید که از خاک نمی‌توان به بلندی و شکوه رسید و در برابر سیل حوادث نمی‌توان ایستاد. همچنین، به احتیاط در برابر مکر و فریب دنیای نابهنجار توصیه می‌کند، چرا که نمی‌توان به خوش‌باوری و اعتماد بر مکر جهان تکیه کرد و انتظار خوبی داشت.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ناپایداری و فریبندگی دنیای خاکی اشاره می‌کند. او می‌گوید که از خاک نمی‌توان به بلندی و شکوه رسید و در برابر سیل حوادث نمی‌توان ایستاد. همچنین، به احتیاط در برابر مکر و فریب دنیای نابهنجار توصیه می‌کند، چرا که نمی‌توان به خوش‌باوری و اعتماد بر مکر جهان تکیه کرد و انتظار خوبی داشت.
هوش مصنوعی: نمی‌توان از خاک زمین به زیبایی و زرق و برق رسید و نمی‌توان در مسیر سیل آرام گرفت.
هوش مصنوعی: از نیرنگ‌های دنیا دوری کن، چرا که از این نیرنگ‌ها نمی‌توانی با مادر خود رابطه برقرار کنی و به او محبت کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!
خورشیدی و پیش تو نشستن نتوان!
بگشاد خدا برویت این در، خوش باش
آن در که خدا گشاد، بستن نتوان!
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.