چشم تو که فتنهٔ جهان خیزد ازو
لعل تو که آب خضر می‌ریزد ازو
کردند تن مرا چنان خوار که باد
می‌آید و گرد و خاک می‌بیزد ازو
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
چشم تو که فتنهٔ جهان خیزد ازو
لعل تو که آب خضر می‌ریزد ازو
کردند تن مرا چنان خوار که باد
می‌آید و گرد و خاک می‌بیزد ازو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به زیبایی و تاثیرگذاری چشم و لب محبوبش اشاره می‌کند. او می‌گوید که چشمان محبوبش مانند فتنه‌ای در جهان است و لب‌هایش همچون آب خضر، زندگی‌بخش و شفا‌دهنده‌اند. سپس بیان می‌کند که این زیبایی‌ها باعث شده‌اند که او در برابر آنها احساس حقارت و ذلت کند، تا حدی که وجودش به گرد و خاکی تبدیل شده که باد آن را جابجا می‌کند.
هوش مصنوعی: چشمان تو باعث ایجاد آشوب در دنیا می‌شود و لب‌های تو مانند آب زنده‌کننده و حیات‌بخش هستند.
هوش مصنوعی: بدن مرا تا حدی ذلیل کردند که مانند خاکی است که باد می‌آید و آن را به هر طرف می‌وزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو
گر ره یابد زمانه بگریزد ازو
از ابر کفت بر سر دشمن بارد
آن قطره که طوفان بلاخیزد ازو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.