بعد از این باید سراغ من ز خاموشی گرفت
داشتم نامی در این یاران فراموشی گرفت
پردهٔ ناموس هستی بود آغوش کفن
از نفس آیینه تنگ آمد نمدپوشی گرفت
دوستان را ما و تو افکند دور از یکدگر
این غبار آخر سر راه به همجوشی گرفت
گر به این آهنگ جوشد نغمهٔ ساز وفاق
صور خواهد چون طنین پشه سرگوشی گرفت
الفت دلها فشار توأم بادام داشت
عبرت اینجا باج تنگی از هماغوشی گرفت
برنگشت از دشت استغنا غبار رفته‌ام
از که پرسم دامن نازی که بیهوشی گرفت
شکر کن بیدل که در توفان نیرنگ شعور
عالمی شد غرق و دست ما قدح‌نوشی گرفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به حسرت‌ها و ناامیدی‌ها در روابط انسانی و دوستانه اشاره دارد. شاعر از خاموشی و فراموشی سخن می‌گوید و به پرده‌ای که روابط را مخفی می‌کند اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که دوستان از یکدیگر دور افتاده‌اند و این فاصله باعث ایجاد غبار و تنهایی شده است. همچنین احساس می‌شود که رابطه‌ها به دلیل نیرنگ و فریب در جامعه دچار اختلال شده و در نهایت به نقشی که در زندگی دارد، اشاره می‌کند که چگونه سرنوشت و شرایط زندگی او را به سمت ناهنجاری کشانده است. در پایان، شاعر با نگاهی به امید و بیداری از توفان مشکلات، از نیکبختی و آگاهی صحبت می‌کند.
هوش مصنوعی: پس از این، باید از سکوت من جستجو کنید، زیرا نامی که در این جمع یاری داشتم، به فراموشی سپرده شده است.
هوش مصنوعی: این شعر به روابط عمیق میان زندگی و مرگ اشاره دارد. آغوش کفن به عنوان پوششی برای روح و زندگی انسان‌ها به تصویر کشیده شده است. به نوعی می‌گوید که زندگی و مرگ، دو روی یک سکه‌اند و دقتی که در زندگی داریم، می‌تواند به ما کمک کند تا به حقیقت وجود پی ببریم. در اینجا، اشاره به تنهایی و جدایی از زندگی، به نوعی انتقاد از بی‌توجهی به ارزش‌ها و زیبایی‌های زندگی نیز می‌باشد.
هوش مصنوعی: دوستان ما و تو به دلایلی از یکدیگر دور افتاده‌اند، اما در پایان، این فاصله به هم پیوستگی و نزدیکی دوباره‌ای خواهد انجامید.
هوش مصنوعی: اگر این ملودی ادامه پیدا کند، صدای ساز و سازگاری به وجود خواهد آمد، همانطور که طنین یک پشه در گوش می‌نشیند.
هوش مصنوعی: دوستی و محبت دلها مانند فشار و سختی بادام است که در اینجا یادآوری می‌کند که انس و نزدیکی می‌تواند باعث محدودیت‌ها و چالش‌هایی شود.
هوش مصنوعی: دوباره به دشت بی‌نیازی بازنگشتم و اکنون از کی بپرسم که دامن زیبایی‌اش را که مرا به بیهوشی کشاند، کجا می‌توانم پیدا کنم؟
هوش مصنوعی: بیدل را شکر کن که در میان طوفان فریب و نیرنگ، آگاهی و دانش بسیاری از افراد غرق شدند و ما نیز توانستیم از این وضعیت بهره‌مند شویم و نوشیدنی خوشی را به دست آوریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.