چون سایه بس‌که‌کلفت غفلت سرشت ماست
بخت سیاه نامهٔ اعمال زشت ماست
گرد‌ون به فکر آفت ماکم فتاده است
مانند خم، همیشه، سرما و خشت ماست
چون غنچه درکمین بهاری نشسته‌ایم
چاکی اگر دمد زگریبان بهشت ماست
در سینه دل به ضبط نفس آب‌کرده‌ایم
ناقوس از ستم‌زده‌های کنشت ماست
سودای طره‌ات ز سر ما نمی‌رود
چون شعله دوددل رقم‌سرنوشت ماست
تهمت مبند بیهده بر دوش وهم غیر
خار وگل بساط جهان خوب و زشت ماست
اشکی ز الفت مژه دل برگرفته‌ایم
هر دانه‌ای‌که ریشه ندارد زکشت ماست
پوشیده نیست جوهر نظاره مشربان
آیینه لختی ازدل حیرت سرشت ماست
بیدل بنای ریختهٔ درد الفتیم
گرد جفا و داغ الم خاک و خشت ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: سخن از غفلت و مشکلات انسانی است که به دلیل خواب آلودگی و ناپختگی، بخت و سرنوشت نامناسبی دارند. مانند گلی در انتظار بهار، انسان‌ها در رنجند و در دل‌هایشان آتش عشق و آرزو شعله‌ور است. انتقادی به سهم انسان‌ها در خوشی و ناخوشی دنیا، و تهمت زدن به دیگران نیز وجود دارد. این شعر نشان‌دهنده حسرت و درد ناشی از عشق و وفاداری است که با تلخی‌های زندگی آمیخته شده است. در نهایت، بیان می‌کند که ما تمامی این دردها و ناامیدی‌ها را با خود حمل می‌کنیم.
هوش مصنوعی: غفلت و بی‌توجهی ما به زندگی و اعمال‌مان، مانند سایه‌ای سنگین بر ما افتاده است و باعث شده سرنوشت‌مان به سمت بدی و نکبت برود.
هوش مصنوعی: جهان به فکر آفت و بلاهایی است که بر ما نازل شده، مانند سرمای دائمی که بر خشت و بنا تأثیر می‌گذارد و همیشه وجود دارد.
هوش مصنوعی: ما مانند غنچه‌ای هستیم که در انتظار آمدن بهار نشسته‌ایم و اگر بویی از بهشت به ما برسد، بهشت برای ما به آرامی شکوفا می‌شود.
هوش مصنوعی: در دل‌مان مثل آبی که در زیر فشار می‌جوشد، احساساتی را ذخیره کرده‌ایم. صدای ناقوس که خبر از ظلم و درد مردم می‌دهد، ناشی از رنج‌دیدگان در کنشت ماست.
هوش مصنوعی: اراده و عشق به موهای تو از ذهن ما پاک نمی‌شود، زیرا همان‌طور که شعله‌های آتش، دودی را به وجود می‌آورند، این عشق نیز سرنوشت ما را رقم می‌زند.
هوش مصنوعی: به دیگران اتهام نزنید، زیرا خیال و تصور شما تنها بخش کوچکی از حقیقت است و دنیای ما پر از زیبایی‌ها و زشتی‌هاست.
هوش مصنوعی: ما به خاطر محبت و عشق، اشکی از چشم‌هایمان ریخته‌ایم؛ هر چیزی که در زندگی به ثمر نرسیده و ریشه‌دار نیست، محصول تلاش و تلاش ماست.
هوش مصنوعی: آنچه در دل ما هست، به وضوح در رفتار و نگاه ما نمایان است. ما در حیرتی عمیق به زیبایی‌های زندگی می‌نگریم و این احساسات، به مانند تصویری که در آینه منعکس می‌شود، واضح و روشن است.
هوش مصنوعی: درد و رنج عشق که نصیب من شده، همچون بنایی خراب و ویران است که از ظلم و ستم و آلام ما ایجاد شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.