چو من زکسوت هستی ترآمده‌ست حباب
به قدر پیرهن از خود برآمده‌ست حباب
جهان نه برق غنا دارد و نه ساز غرور
عرق‌فروش سر و افسر آمده‌ست حباب
هزار جا گره اعتبار شق کردیم
به خشم ما همه دم‌گوهرآمده‌ست حباب
کسی به ضبط عنان نفس چه پردازد
سوارکشتی بی‌لنگر آمده‌ست حباب
به این دو روزه بقا خودنمای وهم مباش
به روی آب تنک کمتر آمده‌ست حباب
به نام خشک مزن جام تردماغی ناز
ز آبگینه هم آخر برآمده‌ست حباب
به فرصتی‌که نداری امید مهلت چیست
درون بیضه برون پر برآمده‌ست حباب
ز احتیاط ادبگاه این محیط مپرس
نفس‌گرفته برون در آمده‌ست حباب
طرب پیام چه شوقند قاصدان عدم
که جام برکف وگل بر سر آمده‌ست حباب
مکن ز خوان‌کرم شکوه،گر نصیبت نیست
که در محیط نگون ساغر آمده‌ست حباب
ز باغ تهمت عنقاگلی به سر زده‌ایم
به هستی از عدم دیگر آمده‌ست حباب
نفس متاعی بیدل در چه لاف زند
به فربهی منگر لاغر آمده‌ست حباب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به فلسفه وجود و عدم، گذرا بودن زندگی و دلبستگی به ظواهر اشاره دارد. شاعر با تشبیه زندگی به حباب، تأکید می‌کند که وجود مادی و دنیوی حتی در گوهری نفیس، همواره بی‌ثبات و زودگذر است. او به انسان‌ها یادآوری می‌کند که دنیا نه به نعمت و ثروت غنی است و نه به غرور شخصی، بلکه همه چیز موقتی و ناپایدار است. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید دارد که نباید به جذابیت‌های ظاهری دنیا دلخوش کرد و بهتر است به حقیقت و معنا برای زندگی توجه کرد.
هوش مصنوعی: از آنجا که من به وجود آمده‌ام، مانند حبابی هستم که از آبی دریا به وجود آمده و اندازه‌اش به قدری است که می‌توان آن را با پیرهن مقایسه کرد. حباب یادآور زودگذر بودن و ناپایداری وجود من است.
هوش مصنوعی: جهان نه روشنایی خوشی دارد و نه آوای مستانه. در این دنیا، افتخار و زرق و برق و زیورهای ظاهری مثل حباب هستند که لحظه‌ای بیشتر دوام ندارند.
هوش مصنوعی: ما با خشم خود، اعتبار و ارزش‌های زیادی را تحت تأثیر قرار داده‌ایم و هر لحظه این احساسات مانند حبابی در حال شکل‌گیری و از بین رفتن هستند.
هوش مصنوعی: کسی که به کنترل نفس خود توجه نمی‌کند، مانند سوار بر کشتی بی‌لنگر است که در دریا سرگردان و بی‌هدف است.
هوش مصنوعی: به این دو روز عمر که به سرعت می‌گذرد، خود را به نمایش نگذار و مغرور نباش؛ زیرا حباب‌هایی که روی آب می‌بینیم، به ندرت دوام پیدا می‌کنند.
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه بی‌سبب به نامی بی‌اساس نغمه سرایی نکن، زیرا از گلاب به سازگارهای ناگهانی و بی‌پایه چیزی خارج نمی‌شود. در واقع، حبابی که روی آب نشست، نتیجه‌اش نیست که به ناز و شیرینی است، بلکه به سادگی وجودش زودگذر و ناپایدار است.
هوش مصنوعی: اینگونه به نظر می‌رسد که وقتی فرصتی برای امیدواری نیست، انتظار چه چیزی را می‌توان داشت. در درون تخم، حبابی به وجود آمده که در حال بیرون آمدن است.
هوش مصنوعی: از احتیاط و احتیاط‌های لازم درباره‌ی این فضا و محیط سؤال نکن، زیرا نفس‌های راکد و خفه شده، در حال بیرون آمدن همچون حباب هستند.
هوش مصنوعی: قاصدانی که پیغام شادی را از عالم دیگر می‌آورند، با شوق و سرور آمده‌اند. آنها با لیوانی در دست و گلی بر سر، به استقبال می‌آیند.
هوش مصنوعی: در این بیت بیان شده که اگر به تو لطف و محبتی از جانب کسی نمی‌رسد، نباید از آن گله‌گذاری کنی، چرا که مانند حبابی که در پیاله‌ای ناچیز به وجود آمده، این نعمات ممکن است زودگذر و فانی باشند.
هوش مصنوعی: ما از باغ تهمت و افترا گذشته‌ایم و به وجود آمده‌ایم، مثل حبابی که از عدم به هستی راه یافته است.
هوش مصنوعی: نفس انسان چیزی ارزشمند است، اما نباید به ظاهر و فربهی آن توجه کرد. در واقع، قدری لاغری و نازکی هم می‌تواند وجود داشته باشد، مانند حبابی که به نظر بزرگ می‌آید، ولی در واقع خالی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.