حبابت ساغر و با بحر توفان پیش می‌آیی
حذر کز یکنفس تنگی برون از خویش می‌آیی
حلاوت آرزوییها گزند آماده است اینجا
همه گر در عسل پا افشری بر نیش می‌آیی
در آن محفل که ناز آدمیت خرس و بز دارد
محاسن می‌فروشی هرقدر با ریش می‌آیی
برو آنجا که سقف سیمکار و قصر زر باشد
تو شیطانی کجا درکلبهٔ درویش می‌آیی
در اهل مزبله‌گند حدث تاثیرها دارد
خباثت پیشه‌کن دنیاست آخر پیش می‌آیی
چه افسون اینقدرها دارد از قرب دلت غافل
که منزل در بغل گم‌کرده دوراندیش می‌آیی
به عریانی سر یک رشته دامانت نمی‌گیرد
جنون‌کن گر برون از عالم تشویش می‌آیی
حباب نقد هستی امتحانی دارد از صفرت
کمی هم زین میان گر رفته باشی بیش می‌آیی
همین آوازم از دلهای درد آلود می‌آید
که مرهم شو اگر بر آستان ریش می‌آیی
بهارت بیدل آخر در چه گلزار آشیان دارد
که عمری شد به چندین رنگ پیش خویش می‌آیی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی تضادها و پیچیدگی‌های زندگی و احساسات انسانی می‌پردازد. شاعر با اشاره به عشق و آرزوهای گوناگون، از ابهام و سردرگمی در انتخاب‌های زندگی سخن می‌گوید. او به آدمی که به دنیای مادی و ظاهر فریبنده می‌نگرد، هشدار می‌دهد که از مسیر واقعی و معنوی خود دور نشود. شاعر همچنین به تحسر و نارضایتی از وضعیت موجود اشاره می‌کند و از مخاطب می‌خواهد که به درون خود و عمق احساساتش بیندیشد تا خویشتن واقعی‌اش را بیابد. تصمیم‌گیری در زندگی، لزوم توجه به حقیقت و دوری از ظواهر فریبنده و سطحی، از دیگر موضوعات مطرح شده در این شعر است.
هوش مصنوعی: عشق تو مانند جامی است و مانند دریای طوفانی به سمت من می‌آیی. با این حال، احتیاط کن که از خودت دور نشوی.
هوش مصنوعی: آرزوها مانند عسل شیرین هستند، اما در اینجا خطراتی نیز وجود دارد. اگر به اینجا پا بگذاری، ممکن است با چالش‌ها و مشکلات روبه‌رو شوی.
هوش مصنوعی: در جمعی که ناز و کرامات انسانی در آن کم‌ارزش است و به جانوران مانند خرس و بز توجه بیشتری می‌شود، هر چقدر هم با ظاهری زیبا و با موهای پرپشت بیایی، تاثیری نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: برو به جایی که سقف‌ها از نقره و قصرها از طلا ساخته شده است. تو که شیطانی، چرا وارد خانهٔ ساده‌ای مثل خانهٔ درویش می‌شوی؟
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در میان افرادی که به کارهای زشت و ناپسند مشغول هستند، اثرات منفی و بدی وجود دارد. در واقع، اگر شخص در چنین جامعه‌ای زندگی کند و با این افراد ارتباط داشته باشد، در نهایت تحت تأثیر رفتارهای زشت قرار خواهد گرفت. زندگی در چنین محیطی نهایتاً به سمت نابودی و فساد می‌انجامد.
هوش مصنوعی: چگونه ممکن است که اینقدر از نزدیکی دل خود بی‌خبر باشی، در حالی که دوراندیشی که در آغوش توست، در مسیر زندگی‌اش گم شده است؟
هوش مصنوعی: وقتی در آرامش و بیرون از دنیای استرس و نگرانی قرار داری، دیگر چیزی نمی‌تواند تو را غمگین و پریشان کند. اگر آزاد باشی و از مشکلات دور، دیگر هیچ چیز توانایی آسیب رساندن به تو را نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: حباب زندگی تنها یک تجربه‌ای از محدودیت‌ها و امتحانات است. اگر چه از صفر شروع می‌شود، اما اگر به تلاش و تلاش ادامه دهی، حتی اگر کمی پیشرفت کنی، می‌توانی به موفقیت‌های بیشتری دست یابی.
هوش مصنوعی: این شعر نشان می‌دهد که صدای من از دلهای پر از درد و رنج به وجود آمده است. اگر به قصد تسکین و درمان این دل‌ها می‌آیید، باید سعی کنید به آنها کمک کنید.
هوش مصنوعی: بهار بیدل، در کدام گلزار خانه‌اش را دنبال می‌کند که سال‌هاست با رنگ‌های مختلف، به سوی خودش می‌آید؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.