نفس در طلب سوختی دل ندیدی
به لیلی چه دادی که محمل ندیدی
به شبگیر چون شمع فرسوده وهمت
به زیر قدم بود منزل ندیدی
تو ای موج ِ غافل ز اسرار گوهر
برونگرد ماندی و ساحل ندیدی
به قطع مرور زمان تعین
نفس بود شمشیر قاتل ندیدی
نشد مانع عمر قید تعلق
تو رفتار این پای در گل ندیدی
طرب داشت از قید پرواز رستن
تو کیفیت رقص بسمل ندیدی
حساب تو با کبریا راست ناید
زمین را به گردون مقابل ندیدی
بغیر از تک و تاز گرد خیالت
کس اینجا نبود و تو غافل ندیدی
ز اسباب خوردی فریب تجرد
تماشای بیرون محفل ندیدی
تمیز تو شد دور باش حقیقت
که حق دیدی و غیر باطل ندیدی
از این علم و فضلی که غیرت ندارد
چه خواندی گر اشعار بیدل ندیدی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی بیخبری انسان از حقایق و اسرار زندگی میپردازد. شاعر به نوعی انتقاد میکند از اینکه انسان در پی خواستهها و لذایذ دنیوی است و از حقیقت زندگی غافل مانده است. او به سمبلهایی چون لیلی و شمع اشاره میکند و میگوید که آمدهاست، اما انسان توجهی به معانی عمیقتر و معنویاش ندارد. همچنین، اشاره میکند که انسان به دنبال زیبایی ظاهر است و از عمق باطن و حقیقت خود غافل است. این شعر به نوعی دعوت به تفکر و تأمل درباره زندگی و حقیقت وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال چیزی هستی که جانت را سیراب کند، نباید به درد و سختیهای دل خود توجه کنی. تو نگریستی به لیلی و از او چه خواستی که گرفتار محمل و زخمتها نشدی؟
هوش مصنوعی: در دل شب مانند شمعی فرسوده، تلاش و آرزوی تو زیر پاهای تو قرار داشت و تو نتوانستی مقصدی را ببینی.
هوش مصنوعی: ای موج، تو از رازهای گوهری که درونت نهفته است غافلی و به ساحل نرسیدهای.
هوش مصنوعی: با گذشت زمان، ماهیت وجودی انسان مشخص میشود. هیچگاه چهره قاتل را نخواهی دید.
هوش مصنوعی: عمر من تحت تأثیر وابستگی به تو قرار نگرفت. آیا رفتار من را در گل و لای ندیدی؟
هوش مصنوعی: شادی و خوشحالی از رهایی از قید و بند حرکت را تجربه کردی، اما هنوز نمیدانی که چگونه میشود با غم و درد، همچون پرندهای زخمی رقصید.
هوش مصنوعی: حساب و کتاب تو با عظمت و بزرگی برابری نمیکند. آیا تا به حال زمین را در مقایسه با آسمان ندیدی؟
هوش مصنوعی: جز تو هیچکس در گرداگرد خیالت نبوده و تو غافلانه این را ندیدهای.
هوش مصنوعی: به خاطر داشتن ظواهر و جذابیتهای دنیوی، فریب آنها را خوردی و نتوانستی زیباییها و حقیقتهای درونی را ببینی.
هوش مصنوعی: میگوید که تو به حدی از شناخت و بینش رسیدهای که واقعیت را به درستی میبینی و فقط دروغ و باطل را نمیشناسی. در واقع، دوری از حقیقت باعث شده که زوایای مختلف واقعیت را بهتر درک کنی.
هوش مصنوعی: اگر دانش و فضیلت تو برای حفظ افتخار و غیرت نداشته باشد، فایدهای ندارد، چون تو هرگز اشعار بیدل را نخواندهای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.