همنشین با من ز تشویش هوسها کین مگیر
خوابم از سر می‌برد نام پر بالین مگیر
کاروان صبح و سامان توقف خفته است
بار بر دوش دل از ضبط نفس سنگین مگیر
مشت خاکت از فسردن بر زمین جا تنگ کرد
ای گران‌جان اینقدرها دامن تمکین مگیر
حیف می‌آید به فکر یاد من دل بستنت
این خیال مبتذل را قابل تضمین مگیر
بر گشاد چشم موقوف است تسخیر جهان
طول و عرض دهر بیش از یک مژه تخمین مگیر
دستگاه عالم اسباب وحشت‌پرور است
زین بلندیهای دامن جز غبار چین مگیر
پرفشان رنگی به دست اختیارت داده‌اند
صید اگر خواهی به جز پرواز از این شاهین مگیر
عالمی پا در رکاب وهم عبرت خانه‌ای است
ای بهار آگهی رنگ از حنای زین مگیر
ای بسا خاکی که از برداشتن بر باد رفت
دست معذوری اگر گیری به این آیین مگیر
بی‌تکلف تابع اطوار خودبینان مباش
آینه هرچند دل باشد، مبین، مگزین، مگیر
از نفاق دوستان بیدل اگر رنجت رسد
تا توانی ترک صحبتها گرفتن،کین مگیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی دغدغه‌های انسانی و هشدار دربارهٔ توهمات و آرزوهای بی‌پایه می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد که به وسوسه‌های دنیوی سست‌عنصر دل نبندد و خواب و آسایش واقعی را از خود دور نکند. او تأکید می‌کند که زندگی و زمان محدود است و نباید در دام خیال‌های بی‌محتوا گرفتار شد. همچنین، اشاره می‌کند که دنیا و زندگانی پر از فریب و وحشت است و در عین حال هشدار می‌دهد که از وابستگی به جهل و نفاق هر کسی باید دوری کرد. نهایتاً، شاعر به خودآگاهی و بی‌تکلفی دعوت می‌کند تا از سرنوشت عبرت بگیرند و ارزش‌های واقعی را درک کنند.
هوش مصنوعی: دوست نزد من نیا، زیرا که افکار و شوق‌های بی‌پایان خوابم را از سر می‌برد و نام تو باعث آزارم می‌شود.
هوش مصنوعی: کاروان صبح در حال حرکت است و همه چیز برای صبحانه آماده است. بنابراین، بار سنگین دل را که به خاطر نگه‌داشتن نفس به دوش می‌کشی، راحت بگذار.
هوش مصنوعی: ای گرانقدر، سعی نکن اینقدر خودت را بزرگتر از آنچه که هستی نشان بدهی؛ چرا که سرنوشت تو در نهایت به همان خاکی برمی‌گردد که از آن آمده‌ای.
هوش مصنوعی: دلتنگی برای یاد من، به خاطر این فکر ساده و پیش پا افتاده، ارزشی ندارد و نباید بر آن حساب کنی.
هوش مصنوعی: تسلط بر جهان به دید روشن و بینش درست نیاز دارد و نمی‌توان این تسلط را بیشتر از یک پلک زدن تصور کرد. نباید قدرت و وسعت دنیای زمان را دست‌کم گرفت.
هوش مصنوعی: جهان مملو از دلایل و سبب‌هایی است که می‌تواند ایجاد ترس و نگرانی کند؛ بنابراین از جایگاه‌های بلند و بالا فقط گرد و غبار آنها را ندامن‌گیر.
هوش مصنوعی: برای تو دست و دلباز رنگ‌های زیبا را فراهم کرده‌اند. اگر می‌خواهی شکار کنی، جز پرواز از این پرنده شکاری، به چیز دیگری دست نزن.
هوش مصنوعی: یک فرد دانا در حال حرکت به سوی فضایی است که پر از تجارب و درس‌های زندگی است. ای بهار، تو به ما خبر می‌دهی که رنگ زندگی نباید از ظاهری بی‌مقدار و گذرا گرفته شود.
هوش مصنوعی: بسیاری از خاک‌ها هستند که به خاطر ناتوانی نتوانسته‌اند از دست باد دور بمانند. اگر تو هم در این شرایط به خاطر ناتوانی‌ات دست به عمل نزن، این حالت را نپذیر.
هوش مصنوعی: بی‌تکلف و بی‌ریا در پی رفتار کسانی نباش که فقط به خودشان توجه دارند. حتی اگر آینه‌ای وجود داشته باشد که دل شما را نشان دهد، آن را نبین و خود را درگیر نکن.
هوش مصنوعی: اگر از دو رویی و نفاق دوستان آزرده‌خاطر شدی، تا می‌توانی از معاشرت و ارتباط با آنها پرهیز کن، چرا که این خصلت را نباید تحمل کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.