بر خیالی چیده‌ایم از دیده تا دل انتظار
لیلی این انجمن وهم است و محمل انتظار
تا دل از امید غافل بود تشویشی نبود
ساز استغنای ما را کرد باطل انتظار
هرکه را دیدیم فکری آنسوی تحقیق داشت
بیکرانی رفت از این دریای ساحل انتظار
از هوس جز ناامیدی با چه پردازدکسی
جست‌وجو آواره است و پای در گل انتظار
نقش پا هر گامت آغوش دگر وامی‌کند
ای طلب شرمی که دارد چشم منزل انتظار
قطره‌ات دریاست گر از وهم گوهر بگذری
عالمی را کرده است از وصل غافل انتظار
چشم واکردیم اما فرصت دیدار کو
بر شرارکاغذ ما بست محمل انتظار
عمرها شد از توقع آبیار عبرتیم
ریشهٔ کشت امل خاک است و حاصل انتظار
بر شبستان خیال وهم و ظن آتش زنید
شمع خاموش است و می‌سوزد به محفل انتظار
وعدهٔ احسان به معنی ازگدایی نیست کم
از کرم ظلم است اگر خواهد ز سایل انتظار
مرده‌ایم اما همان صبح قیامت در نظر
این‌کفن می‌پرورد در چشم بسمل انتظار
در محبت آرزو را اعتبار دیگر است
این حریفان وصل می‌خواهند و بیدل انتظار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی احساسات و انتظارات بشری در عشق و زندگی است. شاعر به تصویر کشیدن احساسات پیچیده‌ی انتظار، ناامیدی و آرزوها می‌پردازد. او بیان می‌کند که در دل خود امیدهایی دارد، اما این امیدها گاهی به وهم و خیال بدل می‌شوند.
شاعر به تمنای وصال معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که در جستجوی عشق، انسان‌ها غالباً با ناامیدی و درد مواجه می‌شوند. همچنین اشاره‌ای به گذر زمان و تأثیر آن بر امید و آرزوهایی که به سرانجام نرسیده‌اند، دارد. او در نهایت به شباهت و تفاوت عشق و انتظار پرداخته و تأکید می‌کند که در محبت، آرزوها و انتظارات معنا و ارزشی متفاوت دارند.
در کل، شعر بازتابی از دلشکستگی، عشق و پیوستگی انتظار در زندگی انسان است.
هوش مصنوعی: ما تصوری از عشق لیلی در دل و نگاه‌مان داریم، اما این احساس در حقیقت فقط یک خیال و توهم است که ما در این جمع ساخته‌ایم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که دل به امید چیزی مشغول بود، هیچ نوع تشویش و نگرانی نداشت. اما وقتی غنای وجود ما در انتظارهای غیرضروری زایل شد، به این نتیجه رسیدیم که آن انتظارها بی‌معنا بوده‌اند.
هوش مصنوعی: هرکسی را که دیدیم، در دلش اندیشه‌ای در مورد چیزی فراتر از آنچه که کنارش است داشت. او از دنیای رویایی و بی‌پایان به سوی این دریا و سواحل انتظار رفته است.
هوش مصنوعی: عشق و آرزو به جز ناامیدی چه ثمری می‌تواند داشته باشد؟ کسی که به دنبال آن است، مانند یک مسافر بی‌هدف است که در گل و لای انتظار گیر کرده است.
هوش مصنوعی: هر قدمی که برمی‌داری، جایی تازه‌ای را به آغوش می‌کشد و بدین ترتیب، در هر گام خود، لذت شگفت‌انگیزی را به ارمغان می‌آوری. ای آرزو، چه شرمنده‌ای که چشمانت در انتظار رسیدن به آن مقصد خاطره‌انگیز هستند.
هوش مصنوعی: اگر از تصور و خیال خود فراتر بروی، متوجه می‌شوی که ذره‌ای از وجود تو همانند دریا بی‌نهایت ارزشمند است. این ارتباطی که در عالم وجود دارد، سبب شده که همه در انتظار وصالی دیگر بمانند.
هوش مصنوعی: ما چشمانمان را باز کردیم اما فرصتی برای ملاقات نیافتیم، چون انتظار ما بر کاغذ سرد نوشته شده است.
هوش مصنوعی: سال‌ها گذشته و ما همچنان به انتظار نشسته‌ایم. ریشه‌های امید ما در خاکی است که تنها حاصلش انتظار و آرزوهاست.
هوش مصنوعی: در دل شب، به افکار و خیالات خود هیجان ببخشید؛ چرا که در این لحظه، امید و آرزو در حال شعله‌ور شدن است، حتی اگر در ظاهر خاموش به نظر برسد.
هوش مصنوعی: موضوع این بیت به این اشاره دارد که وعده‌ی کمک و احسان به دیگران نباید تنها به خاطر نیازهای خود یا گدایی باشد. اگر کسی انتظار کمک از دیگران را داشته باشد و خود برای کمک کردن به دیگران اقدامی نکند، این رفتار ناپسند و حتی ظلم به حساب می‌آید. به عبارت دیگر، انتظار کمک بدون عمل کردن به اصول انسانی و کمک به دیگران، نشان‌دهنده‌ی کمبود کرم و بخشش است.
هوش مصنوعی: ما مرده‌ایم، اما در نظر این کفن، همان صبح قیامت را انتظار می‌کشیم. در چشمانمان حالتی داریم مانند کسی که منتظر است.
هوش مصنوعی: در عشق، آرزوها معنای دیگری پیدا می‌کنند. این رقبا تنها به دنبال رسیدن به محبوب هستند، اما بی‌خبر از این هستند که انتظار خود زیبایی خاصی دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.