صد ابد عیش طربخانهٔ دنیا بخشند
نفسی‌گر به دل سوخته‌ام جا بخشند
سیر خمخانهٔ کثرت به دماغم زده است
شایدم نشئهٔ تحقیق دو بالا بخشند
خون سعی از جگر سنگ چکاند هرجا
طاقتی از دل عشاق به مینا بخشند
آبروبی چوگل آینه برکف دارم
لاله‌رویان مگرم رنگ تماشا بخشند
فیض عشاق اگر عام کند رخص عشق
با خزان پیرهن رنگ ز سیما بخشند
شوق بر کسوت ناموس جنون می‌لرزد
عوض داغ مبادا ید بیضا بخشند
صبح‌گلزار وفا نالهٔ بی‌تاثیری‌ست
اثر آن به که به انفاس مسیحا بخشند
نقش نیرنگ دو عالم رقم لوح دل است
همه از ماست گر این آینه بر ما بخشند
از نواهای یک آهنگ ازل هیچ مپرس
حکم سر دادن شوق‌ست اگر پا بخشند
آرزو داغ امیدیست خدایا مپسند
که جگر خون شود و نشئه به صهبا بخشند
شسته می‌جوشد ازین بحرخط نسخهٔ موج
جرم ما قابل آن نیست که فردا بخشند
بیدل آزادی من در قفس گمنامی‌ست
دام راه است اگر شهرت عنقا بخشند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی همچون عشق، زندگی، و درک درد و رنج انسانی می‌پردازد. شاعر از شادی و لذت‌های دنیوی سخن می‌گوید و به زخم‌های دل عاشقان اشاره می‌کند. او به جستجوی حقیقت و زیبایی در میان سختی‌ها و ناملایمات زندگی می‌پردازد و از بی‌ثمری برخی کوشش‌ها و آرزوهایش می‌نالد. همچنین نگاهی به طبیعت عشق و جنون و اثرات آن دارد و بیان می‌کند که انسان‌ها در پی فهم و احساس عمیق‌تر از زندگی هستند. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که آزادی و هویت واقعی او در گمنامی و انزوای اجتماعی نهفته است و به دنبال شناخت و تأثیرگذاری در جامعه است.
هوش مصنوعی: اگر به من در دل سوخته‌ام جایی دهند، می‌توانم صد بار در خوش‌گذرانی‌های دنیا زندگی کنم.
هوش مصنوعی: من در یک دور باطل از تنوع و کثرت گرفتار شده‌ام و شاید این حالت نشأت‌گرفته از عمق تفکر و جستجو باشد که مرا به اوج ببرد.
هوش مصنوعی: در هر جایی که توانایی و تلاش عاشقان به مینا (شراب) منتقل می‌شود، خون و انرژی ناشی از تلاش و زحمات فراوان همچون قطره‌ای از سنگ سخت برمی‌آید.
هوش مصنوعی: من در دل خود آرزویی دارم که زیبایانی چون لاله، با شکوه و زیبایی خود، بتوانند به من رنگ و حال و هوای تماشا را بدهند. در این مسیر، بر خود می‌بالم که همانند آینه‌ای، آراسته و مرتب باشم تا زیبایی‌های آنها در من بازتاب پیدا کند.
هوش مصنوعی: اگر عشق به همه‌ی عاشقان بپیوندد، اجازه‌ی عشق حتی در زمان خزان هم می‌تواند جلا و زیبایی را از چهره به لباس‌ها منتقل کند.
هوش مصنوعی: شوق به خاطر ناموس جنون به شدت احساس می‌شود و به جای اینکه یک داغ یأس‌آور بر دل بگذارد، بندهای امید را گرفتار می‌کند.
هوش مصنوعی: صبحی در باغ وفا، صدایی است که نشان از بی‌تاثیری دارد؛ اینکه بهتر است این صدا را به نسیم‌های حیات‌بخش تقدیم کرد تا اثری شگرف ایجاد کند.
هوش مصنوعی: زندگی و وقایع دنیا مانند نیرنگ‌هایی هستند که در ذهن و دل ما نقش می‌بندند. همه این اتفاقات به نوعی از ما ناشی می‌شوند، و اگر فرصتی برای تماشا یا بررسی این واقعیت‌ها به ما داده شود، شاید بیشتر از خود را بشناسیم و درک بهتری از زندگی پیدا کنیم.
هوش مصنوعی: از نواهای ابتدایی یک آهنگ هیچ نپرس، چون اگر پای محبت در میان باشد، نباید انتظار تنها سر دادن را داشت.
هوش مصنوعی: خواسته‌ها و امیدهایمان درد و رنجی را به همراه دارد، ای خدا، نگذار که این درد باعث شود که قلبم به شدت آسیب ببیند و در عین حال، حال خوشی به آن ببخشند.
هوش مصنوعی: آب زلالی که از دریا برخاسته است، نشان‌دهنده‌ٔ اثرات ما است و این اثرات به قدری ارزشمند نیستند که در آینده مورد توجه قرار بگیرند.
هوش مصنوعی: آزادی من در قفس گمنامی قرار دارد. اگرچه ممکن است راه‌های زیادی برای شناخته شدن وجود داشته باشد، اما این شهرت فقط یک دام است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حکم عشق است که تشریف تمنا بخشند
داغ این لاله‌ستانها به دل ما بخشند
نتوان تاخت به انداز دماغ مستان
بال شوقی مگراز نشئه به صهبا بخشند
بیدلان خرده ی جانی که نثار تو کنند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.