به یاد آستانت هرکه سر بر خاک می‌مالد
غبارش چون سحر پیشانی افلاک می‌مالد
گهر حل می‌کند یا شبنمی در پرده می‌بیزد
حیا چیزی بر آن رخسار آتشناک می‌مالد
امل افسون بیباکی‌ست در عبرتگه امکان
بقدر ریشه مستی آستین تاک می‌مالد
سخن بی‌پرده‌کم‌گوییدکاین افسانهٔ عبرت
به گوشی تا خورد اول لب بیباک می‌مالد
به ذوق سدره و طوبی تو هم دندان به سوهان زن
امل کام جهانی را به این مسواک می‌مالد
صفای‌دامن صبح و نم شبنم چه ننگ است این
فلک صابون همین بر خامه‌های پاک می‌مالد
در‌بن‌گلشن ز وضع لاله وگل سیر عبرت‌کن
که یک مژگان گشودن سینه بر ضد چاک می‌مالد
سیه‌چشمی‌ست امشب ساقی مستان‌که نیرنگش
به جام هرکه اندازد نظر تم-یاک می‌مالد
به چندین زنگ ازآن نقش قدم گل می‌توان چیدن
به رفتارت پر طاووس رو بر خاک می‌مالد
مشو از امتیاز خیر و شر طنبور این محفل
که عبرت گوش هر کس درخور ادراک می‌مالد
مگر سعی ندامت هم دلی انشاکند بیدل
نفس دستی به صد امید برگ تاک می‌مالد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مضامین عرفانی و عبرت‌آمیز می‌پردازد. شاعر به یاد آستان مقدس یک مقام عالی، با توصیف زیبا و نمادین سر بر خاک نهادن و ارتباط آن با افلاک، از جذابیت وجودی و روحانی انسان‌ها صحبت می‌کند. همچنین از حیا، مستی و عشق به عنوان مفاهیم کلیدی یاد می‌کند و به اهمیت عبرت گرفتن از زندگی اشاره دارد. شاعر به زیبایی‌های طبیعت و ارتباط آن با زندگی انسانی پرداخته و با بیانی لطیف به اهمیت آگاهی و درک عمیق از خیر و شر می‌پردازد. در نهایت، او بر ضرورت سعی و ندامت در زندگی تاکید دارد تا به حقیقت نزدیک‌تر شویم.
هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر تو سرش را به خاک می‌ساید و ارادت می‌ورزد، گرد و غبار آن، مانند سحرگاه بر پیشانی آسمان‌ها می‌نشیند.
هوش مصنوعی: یا قطره شبنم با لطافتی خاص بر چهره‌ای داغ و سوزان می‌نشاند، یا مرواریدی گرانبها را در میان پرده‌ای از حیا و ناز می‌پوشاند.
هوش مصنوعی: جرات و شهامت می‌تواند مانند جادو در دنیای واقعی تأثیرگذار باشد. به اندازه‌ای که عمق و ریشه احساسات را بتوانیم درک کنیم، می‌توانیم به طور مؤثری بر وضعیت‌های موجود تأثیر بگذاریم. این مانند زمانی است که آدمی با شجاعت به چالش‌ها نزدیک شود و از تجربیات خود بهره‌برداری کند.
هوش مصنوعی: سخن را بی‌پرده و رک بگویید، زیرا این داستانی آموزنده است که تنها با شنیدن آن می‌توان به عمقش پی برد. ابتدا افکار ناپاک در دل افرادی بیباک جا می‌گیرد.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و لطافت درخت سدر و درخت طوبی، تو هم باید با دقت و ظرافت پیش بروی و تلاش کنی. مانند اینکه انسان با مسواک، خوشبویی و خوشی را به دنیا می‌آورد.
هوش مصنوعی: صبح با طراوت و شبنم‌های خنک، چه شرم‌آور است که این آسمان، همین پاکی را با آلودگی‌هایش می‌آلاید.
هوش مصنوعی: در باغ گل، از زیبایی لاله و گل عبرت بگیر، زیرا همانطور که یک مژگان می‌تواند سینه را زخمی کند، زیبایی‌ای را که در نظر می‌آید، ممکن است درد و رنجی را نیز به همراه داشته باشد.
هوش مصنوعی: امشب ساقی چشمان سیاه زیبایی دارد که وقتی نیرنگش را به جام می‌اندازد، هر کس به آن نگاه کند، انگار در عالم مستی غرق می‌شود.
هوش مصنوعی: با رفتار خود می‌توانی زیبایی و جذابیت را به نمایش بگذاری، ولی اگر به طرز ناپسند و خودپسندانه عمل کنی، آن زیبایی به هیچ می‌انجامد و به خاک می‌افتد.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که در این جمع و محفل، توجه به تفاوت‌های بین خوبی و بدی را فراموش نکن. هر کس چیزی برای یادگرفتن از این موضوع دارد که باید به آن دقت کند.
هوش مصنوعی: آیا ممکن است که تلاش پشیمانی دل را ترغیب کند؟ مانند شخصی که ناامیدانه به برگ تاکی دست می‌مالد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.