|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شمس در این شعر از عشق و زیبایی سخن میگوید. او از شبتابی میگوید که در میانسالی با نگرانی و حسادت روبروست و این احساسات را با تصاویری از خون و زیبایی ترکیب میکند. او همچنین به نوشتهای اشاره میکند که به وضوح نشان میدهد عشقش چقدر عمیق و واقعی است. به نظر میرسد که این عشق به حق و راست است و از عمق وجود او سرچشمه میگیرد.
هوش مصنوعی: شمس یکدست، که به دور از من و بیخیالی شبها تا سپیده دم چهرهاش را به خون میشوید.
هوش مصنوعی: نوشتهای را دیدم و فهمیدم که چهرهاش از حسادت، چشمش را به خون مژه آغشته کرده است.
هوش مصنوعی: اگر سخنهای تو بر اساس حقیقت باشد، نوشتن آن بر روی کاغذ مجاز است، زیرا که تو آن را به دست نوشتهای که جان را در حال پاک شدن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.