هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ملاقات یاری می‌پردازد که با خرقه و تسبیح او را می‌بیند و به او می‌گوید که نور زهد از چراغ زهد نمی‌آید. شاعر تأکید می‌کند که کسی طعم شهد را در کان نمک نچشیده و کسی نیز میوه را از شاخ چنار نچیده است. به این ترتیب، شاعر بیان می‌کند که تنها ظاهر زهد و عبادت کافی نیست و برای درک واقعی باید عمق و حقیقت را جستجو کرد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ملاقات یاری می‌پردازد که با خرقه و تسبیح او را می‌بیند و به او می‌گوید که نور زهد از چراغ زهد نمی‌آید. شاعر تأکید می‌کند که کسی طعم شهد را در کان نمک نچشیده و کسی نیز میوه را از شاخ چنار نچیده است. به این ترتیب، شاعر بیان می‌کند که تنها ظاهر زهد و عبادت کافی نیست و برای درک واقعی باید عمق و حقیقت را جستجو کرد.
هوش مصنوعی: دوست در حالی که من با لباس وعظ و تسبیح دیده می‌شدم، گفت که نور معنویت و پرهیزگاری از ظاهر زهد و عبادت نمی‌تابد.
هوش مصنوعی: هیچ کس طعم شیرینی را از چشیدن شهد چیزی نمی‌داند، و هیچ کس میوه‌ای را از درخت چنار نچیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا چند حدیث قامت و زلف نگار
تا کی باشی تو طالب بوس و کنار
گر زانکه نه‌ای دروغزن عاشق‌وار
در عشق چو او هزار چون او بگذار
گفتم: که بیا وعده دوشینه بیار
ورنه بخروشم از تو اکنون چو هزار
گفتا: دهم ای همه جفا، نک زنهار!
آواز مده که گوش دارد دیوار
ای عاشق دل سوخته اندوه مدار
روزی به مُراد عاشقان گردد کار
با عشق بتان چو اوفتادت سروکار
خورشید شود همان بشادی بیدار
از دولت و از روز بهی دل بردار
عاشق نبود روز بد و دولت یار
بسیار شنیدم من و دیدم بسیار
کاشفته ببود بر تو از هر سو کار
آخر فلکت پشت شد و گیتی یار
تو شاد شدی مخالف و دشمن زار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.