دید تهمورث چو بر آن دوکنیز
گفت با شیدسپ کای پیر عزیز
این دو دختر را جمالی بیمرست
یا پری خود ز آدمی زیباتر است
همچو من بنگر تو نیز
گفت شیدسپ ای جهان را روشنی
دور باش از فکرت اهریمنی
این نگار و نقش دیو رهزن است
و آب و رنگ خامهٔ اهریمن است
در حقیقت نیست چیز
نقش بیرون از فرشته یادگار
وز درون دیوند و دیوی نابکار
این نکورویان تمامی از برون
راست‌بالایند و زیبا، وز درون
کج‌خیال و بی‌تمیز
بانوان ما رفیق شوهرند
عاشق و یار و شفیق شوهرند
گرچه لطفی نیست در دیدارشان
بر سر لطف است و خوبی کارشان
نزدشان شوهر عزیز
وین پریرویان پریزادند و بس
وز جمال و حسن خود شادند و بس
نزد ایشان پارسایی هیچ نیست
کارشان جز خودنمایی هیچ نیست
با دو زلف مشکبیز
زین دو دلبر بهترند آن دو هیون
زان که خوبند از برون و از درون
اسب خوب از جنگ بیرونت کشد
جفت بد بر تخت در خونت کشد
با سر شمشیر تیز
من اگر بودم به جای پادشاه
این دو زن را راندمی زین بارگاه
شاه گفت این زفت‌رویی خود مباد
کآدمیزاد از زن و اسب است شاد
زن سپید و اسب دیز
این زمان آمد دوان از کوهسار
بانوی ایران اناهیت از شکار
نیمه‌تن پوشیده در چرم پلنگ
ساق‌و زانو، کتف‌و باز و لعل‌رنگ
چون گوزنی گورخیز
گردنی کوته، رخی ناگوشتمند
بینی‌ای چون بینی آهو بلند
خوشه‌خوشه موی سر مالان به پشت
چشم‌ها کوچک، لب زیرین درشت
نیزهٔ بر کف قطره‌ریز
آمد و دید آن دو اسب و آن دو زن
شاه با شیدسپ مشغول سخن
گوید این یک: زن بران، مرکب بدار
گوید آن یک: درخورند این‌هرچهار
این دو اسب و دو کنیز
رفت نزدیک کنیزان چگل
آن فرشته طلعتان دیو دل
چون گل‌سوری‌لطیف و تازه‌روی
چون‌سمن‌پاک و چو نسرین مشکبوی
چون گهر نغز و تمیز
آن‌دواز بیمش بلرزیدند سخت
چون‌زطوفانی‌قوی، شاخ درخت
لیک‌ناهید از عطوفت خندخند
گفت کاین دو خوبرو زان منند
زآن شه دیگرجهیز
با دو بازو هر دو را در برگرفت
بوسه‌ای از لعل هریک برگرفت
...
...
...
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، تهمورث به شیدسپ می‌گوید که دو دختر بسیار زیبا در برابرشان هستند و جمال آنها شگفت‌آور است. اما شیدسپ هشدار می‌دهد که این زیبایی ظاهری گمراه‌کننده است و در واقع دارای نیت‌های بدی هستند. او تأکید می‌کند که این زیبایی‌ها از درون خالص نیستند و بیشتر به خودنمایی می‌پردازند.
در ادامه، بانوی ایران، اناهید، از شکار بازمی‌گردد و با دیدن آن دو زن و اسب‌ها به شیدسپ می‌گوید که این دو زن و اسب‌ها شایسته هستند. اناهید به زیبایی‌های خود مباهات می‌کند و در نهایت، با محبت و عطوفت به نزد آن دو زن می‌رود و از زیبایی آنها ستایش می‌کند.文本 به تمایز بین زیبایی ظاهری و درونی اشاره دارد و بر اهمیت صداقت و نیت خوب تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: تهمورث به نزد دو کنیز آمد و به شیدسپ گفت: ای پیر عزیز، با تو سخن دارم.
هوش مصنوعی: این دو دختر به قدری زیبا هستند که جمال آنها از زیبایی یک پری کمتر نیست و حتی از زیبایی انسان‌ها نیز فراتر است.
هوش مصنوعی: به گونه‌ای به دیگران نگاه کن که من به تو نگاه می‌کنم.
هوش مصنوعی: با صدای بلند گفت: ای دنیا، نور روشنی و روشنگری باش و از فکرهای شیطانی دور باش.
هوش مصنوعی: این زیبایی و ظرافتی که می‌بینیم، در واقع فریبی است که ما را گمراه می‌کند و این رنگ‌ها و طرح‌ها از یک منبع شیطانی نشأت می‌گیرند.
هوش مصنوعی: در واقع، هیچ چیزی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: از ظاهر فرشته نشانی باقی مانده است، اما در درون، موجودات شیطانی و بدکار وجود دارند.
هوش مصنوعی: این زیبارویان از نظر ظاهری خیلی خوب و خوش‌چهره به نظر می‌رسند، اما در باطن ممکن است چیز دیگری داشته باشند.
هوش مصنوعی: فردی که افکار و دیدگاه‌های نامنظم و نابهنجار دارد و نمی‌تواند به درستی مسائل را درک کند.
هوش مصنوعی: زنان ما دوست و همراه همسرانشان هستند و به آنها عشق و محبت می‌ورزند.
هوش مصنوعی: اگرچه در ملاقات با آنها حس خاصی وجود ندارد، اما به خاطر مهربانی و خوبی‌هایشان ارزش دیدار را دارد.
هوش مصنوعی: نزدیک ایشان شوهر گرامی باش.
هوش مصنوعی: این موجودات زیبا و دلربا تنها از زیبایی و جذابیت خود لذت می‌برند و هیچ چیزی جز این آنها را خوشحال نمی‌کند.
هوش مصنوعی: در نزد آنها، زندگی پاک و خالص ارزشی ندارد و تمام کارهایشان فقط به نمایش گذاشتن خود محدود می‌شود.
هوش مصنوعی: با دو رشته موی سیاه و خوشبو،
هوش مصنوعی: بهتر از این دو محبوب، دو موجود دیگر هستند که زیبایی‌شان نه تنها در ظاهر بلکه در باطن نیز نمایان است.
هوش مصنوعی: اسب خوب تو را از میدان جنگ دور می‌کند، اما جفت بد تو را به خون می‌کشد و به تخت می‌برد.
هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که با جدیت و قدرت به سمت هدف حرکت می‌کنیم، مانند اینکه با نوک یک شمشیر تیز پیش می‌رویم. این تصویر نشان‌دهنده‌ی عزم و اراده‌ای است که در پیروزی و موفقیت مهم است.
هوش مصنوعی: اگر من به جای پادشاه بودم، این دو زن را از این کاخ بیرون می‌کردم.
هوش مصنوعی: شاه گفت که نباید به این زرق و برق و زیبایی ظاهری اهمیت داد، زیرا انسان از دو چیز، یعنی زن و اسب، خوشنود و شاد می‌شود.
هوش مصنوعی: زن سفید و اسب سیاه به زیبایی و قدرت اشاره دارد. این تصویر به نوعی نمادی از تضاد یا مکمل بودن است؛ زن با زیبایی و لطافتش و اسب با قدرت و داندن. این دو می‌توانند نشان‌دهنده هماهنگی و تعامل میان دو جهان مختلف باشند.
هوش مصنوعی: در این زمان، بانوی ایران، آناهیتا، با شتاب از کوه‌ها به سوی ما می‌آید و از شکار برمی‌گردد.
هوش مصنوعی: نیمه‌تن که با چرم پلنگ پوشیده شده است، شامل ساق پا و زانو، کتف و بازوهایی به رنگ لعل است.
هوش مصنوعی: مانند گوزنی که با چابکی و سرعت از موانع عبور می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر گردن کوتاهی داشته باشی، هرگز نمی‌توانی چهره‌ای زیبا و جذاب را مانند بینی بلند آهو ببینی.
هوش مصنوعی: موهای سر مانند خوشه‌های گندم به پشت جمع شده‌اند و چشمان کوچک، لب پایینی بزرگ و برجسته به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: شخصی که در دستش نیزه‌ای دارد، در حال کاهش دادن باران یا نقطه‌ای از آب است.
هوش مصنوعی: او آمد و آن دو اسب و دو زن شاه را دید که با شیدسپ در حال صحبت هستند.
هوش مصنوعی: یک نفر می‌گوید: زانو بزنید و آماده‌باشید، نفر دیگر پاسخ می‌دهد: همه باید با هم جلو برویم و با هم در این کار شرکت کنیم.
هوش مصنوعی: این دو اسب و دو کنیز به معنای داشتن آماده‌سازی و امکاناتی است که برای یک سفر یا ماموریت خاص نیاز است. این نمادهایی از قدرت و ثروت هستند که نشان‌دهنده‌ی توانایی و اختیار شخص دارند.
هوش مصنوعی: به سمت کنیزان رفت، آن فرشته زیبا که دل را مانند دیو زده است.
هوش مصنوعی: مانند گلی نرم و تازه، زیبا و دلنشین همچون سمن و به‌یادماندنی مانند گل نسرین که عطر دل‌انگیزی دارد.
هوش مصنوعی: مانند یک گوهر زیبا و پاکیزه.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که دو موجود یا انسان از شدت ترس و اضطراب، به شدت لرزیدند؛ گویی که در برابر یک طوفان قوی و وحشتناک قرار دارند که می‌تواند شاخ و برگ درختان را به هم بریزد.
هوش مصنوعی: اما ناهید با مهربانی و لبخند گفت که این دو زیبا روی متعلق به من هستند.
هوش مصنوعی: از آن پادشاه دیگر هیچ نیازی نیست.
هوش مصنوعی: او با دستانش هر دو را در آغوش گرفت و از لب‌های هریک بوسه‌ای گرفت.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان احساساتی مانند عشق و دلتنگی می‌پردازد. شاعر از شور و شوقی صحبت می‌کند که ناشی از وجود معشوق است و این احساسات باعث شده‌اند که دل او به شدت تپش کند. در واقع، عشق و محبت باعث بیدار شدن عواطف عمیق در او شده است و به او نیرو و انرژی می‌دهد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و لطافت عشق اشاره دارد و بیان می‌کند که در دل انسان، عشق مانند گلی شکفته می‌شود که زیبایی و عطر آن فضای اطراف را پر می‌کند. عشق توانایی دارد تا زندگی را روشن‌تر و شیرین‌تر سازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.