اندر خدایان و پادشاهان ناآمرزیده مباش
به نزد خدا و خداوندگار
ز نامرزی خویشتن شرم دار
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
اندر خدایان و پادشاهان ناآمرزیده مباش
به نزد خدا و خداوندگار
ز نامرزی خویشتن شرم دار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، به اهمیت رعایت اصول اخلاقی و نیکو بودن در برابر خدا و پادشاهان اشاره شده است. شاعر نسبت به ناآمرزیده بودن خود هشدار میدهد و از شنونده میخواهد که نسبت به نامرزی خود احساس شرم کند. به عبارت دیگر، تأکید بر این است که انسان باید به کردار خود اهمیت دهد و همواره در پی کسب بخشش و آمرزش باشد.
هوش مصنوعی: در مورد خدایان و پادشاهان، از ناپاکی دوری کن و خود را درگیر کارهای ناپسند نکن.
هوش مصنوعی: از اینکه نسبت به خودتان و اعمالتان شایسته نیستید، در پیشگاه خداوند احساس شرم کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.