ناآمرزیده مرد آزرمان را به زندان مکن، گزیده و بزرگ مردم و هشیار مرد را بر بند زندان‌بان کن.
به زندان مکن آبرومند را
میفکن نهال برومند را
(جوان گنه کاره دربان مکن
به زندان مر او را نگهبان مکن)
کسی کاو ندارد ز یزدان هراس
ندارد تو را بی گمان نیز پاس
به زندانت بگمار مردی گزین
بزرگ و هشیوار و پاکیزه‌دین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به موضوع زندان و مجازات پرداخته و تأکید می‌کنند که نباید افراد بزرگوار و با ارزش را در زندان نگه داشت. شاعر خواستار آن است که از زندانی کردن مردان بزرگ و هشیار پرهیز شود و به جای آن، به زندان باید مردانی پاک و شایسته سپرده شوند. همچنین اشاره شده که کسانی که از خدا نمی‌ترسند، سزاوار نگهبانی نیستند. شاعر می‌خواهد تا انسان‌های نیکو و با صداقت در مسئولیت‌ها قرار بگیرند.
هوش مصنوعی: مرد نادان را به زندان نینداز، بلکه افراد باهوش و بزرگ را که در جامعه تأثیرگذار هستند، در قید و بند نگه‌دار.
هوش مصنوعی: آبرومند را در بند نکن و نهال جوان و سربلند را به خطر نینداز.
هوش مصنوعی: جوانی که خطایی کرده را به زندان نینداز و نگذار که تحت نگهبانی باشد.
هوش مصنوعی: کسی که از خدا ترسی ندارد، به طور یقین از تو هم حراسی ندارد.
هوش مصنوعی: به زندان تو مردی آگاه و با شخصیت و با اخلاق نیکو بسپار.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.