هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر خود را به عنوان موجودی بی‌پر و بی‌سر معرفی می‌کند که نه به زندگی دنیوی اهمیت می‌دهد و نه به آخرت. او خود را به یک نخل خشک تشبیه می‌کند که باروری ندارد و از بی‌حالی و بی‌برانگیختگی رنج می‌برد. این نوشته به احساس ناامیدی و بی‌روحی اشاره دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر خود را به عنوان موجودی بی‌پر و بی‌سر معرفی می‌کند که نه به زندگی دنیوی اهمیت می‌دهد و نه به آخرت. او خود را به یک نخل خشک تشبیه می‌کند که باروری ندارد و از بی‌حالی و بی‌برانگیختگی رنج می‌برد. این نوشته به احساس ناامیدی و بی‌روحی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: من یک آدم بی‌چیز و بی‌پرستی هستم، مانند شمعی که سوخته و بی‌سر شده‌ام.
هوش مصنوعی: من نه برای آخرت کار کردم و نه برای دنیا، مثل یک نخل خشکیده هستم که میوه‌ای ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ترا زین پس نگر تا چون پرستم
به پیشت جان به خدمت چون فرستم
دلا در عشق تو صد دفترستُم
که صد دفتر ز کَونین از برستُم
منم آن بلبل گل ناشکفته
که آذر در ته خاکسترستُم
دلم سوجه ز غصّه ور بریجه
[...]
تو می‌گویی که مرد مرد رستم
برو کز رخش آید کار رستم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.