گَرَم خوانی وَرَم رانی ته دانی
گَرَم در تَش بسوزانی ته دانی
وَرَم بر سر زنی الوند و میمند
همی واجم خدا جانی ته دانی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
گَرَم خوانی وَرَم رانی ته دانی
گَرَم در تَش بسوزانی ته دانی
وَرَم بر سر زنی الوند و میمند
همی واجم خدا جانی ته دانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این مصراع‌ها از حس و حال عاشقانه و دلدادگی سخن می‌گویند. شاعر از گرمی و حرارت عشق صحبت می‌کند و به طور ضمنی به قدرت و عمق احساسات خود اشاره می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به زیبایی و شگفتی‌های معشوق دارد و نشان می‌دهد که عشق چقدر می‌تواند شعف‌آور و دل‌انگیز باشد. در کل، این اشعار حال و هوای عاشقانه و شگفتی‌های عشق را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: اگر تو مرا بخوانی و من را برنجانی، می‌دانی اگر در آتش بسوزانی؟
هوش مصنوعی: فردی با احساس ناامیدی و غم به فردی اشاره می‌کند که دارای زیبایی و جذابیت خاصی است و در مقام افشا کردن دلتنگی و عشقش، از خدا می‌خواهد تا جانش را بشناسد؛ زیرا به شدت تحت تأثیر این زیبایی قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.