هوش مصنوعی: این شعر بیانگر حالتی از بیقراری و درد درونی است. شاعر هر روز را پر از ناله و فریاد می‌بیند و از احساسات عمیق و سنگین دلش سخن می‌گوید، بی‌پروا از دور و نزدیک به این درد اشاره دارد.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر حالتی از بیقراری و درد درونی است. شاعر هر روز را پر از ناله و فریاد می‌بیند و از احساسات عمیق و سنگین دلش سخن می‌گوید، بی‌پروا از دور و نزدیک به این درد اشاره دارد.
هوش مصنوعی: هر روز برایم پر از ناله و بیقراری است. بیدارم و فقط فریاد می‌زنم و می‌گریم.
هوش مصنوعی: هرگز نگران دل سنگین و محکم دیگران نباش، چه دور باشند و چه نزدیک، دل من به عشق تو پر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو آلیزنده شده در مرغزاری
نباشد بر دلش از بار باری
جهان را نیست جز مردم شکاری
نه جز خور هست کس را نیز کاری
یکی مر گاو بر پروار را کس
جز از قصاب ناید خواستاری
کسی کو زاد و خورد و مرد چون خر
[...]
ز تو نشگفت فضل و بردباری
چنان کز ما جفا و زشتکاری
به مو واجی چرا ته بیقراری
مگر پروردهٔ باد بهاری
چرا گردی به‌کوه و دشت و صحرا
به جان ته ندارم اختیاری
ندارم جز غم تو غمگساری
نه جز تیمار تو تیمارداری
مرا از تو غم تو یادگارست
از این بهتر چه باشد یادگاری
بدان تا روزگارم خوش کنی تو
[...]
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.