بدل چون یادم از بوم و بر آیو
سر اشگم بیخود از چشم تر آیو
از آن ترسم منِ برگشته دوران
که عمرم در غریبی بر سر آیو
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بدل چون یادم از بوم و بر آیو
سر اشگم بیخود از چشم تر آیو
از آن ترسم منِ برگشته دوران
که عمرم در غریبی بر سر آیو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از یادآوری خاطرات و احساساتش صحبت می‌کند. او به گریه و اشک‌هایش اشاره دارد که به طور طبیعی از چشمانش سرازیر می‌شود. همچنین، او نگران این است که لحظات تلخ و سختی که در غربت تجربه کرده، ممکن است دوباره تکرار شوند و عمرش در تنهایی بگذرد.
هوش مصنوعی: وقتی یاد تو به ذهنم می‌آید، اشک‌هایم به طور خودکار از چشمانم سرازیر می‌شوند.
هوش مصنوعی: من نگرانم که با گذشت زمان و بازگشت به گذشته، عمری را در تنهایی و غریبی سپری کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بی ته اشکم ز مژگان تر آیو
بی ته نخل امیدم نی بر آیو
بی ته در کنج تنهائی شب و روز
نشینم تا که عمرم بر سر آیو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.