هوش مصنوعی: این شعر حاکی از درد و رنج عمیق شاعر است. او از ناتوانی خود در ابراز احساساتش صحبت میکند و میگوید که وجودش مانند آتش ملتهب است. در نهایت، او نیز به مرگ اشاره میکند و میسازد که حتی در این حالت هم نمیتواند شکایت کند. به طور کلی، شاعر دردی عمیق و خاموشی را در زندگی خود احساس میکند.
این دوبیتی را شادروان ایرج بسطامی در آلبوم «حال آشفته» و با عنوان «مخالفخوانی و دوبیتیخوانی» در کنار اشعار دیگر بهزیبایی تمام خواندهاند. امکان افزودن این اثر در اینجا فراهم نبود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر حاکی از درد و رنج عمیق شاعر است. او از ناتوانی خود در ابراز احساساتش صحبت میکند و میگوید که وجودش مانند آتش ملتهب است. در نهایت، او نیز به مرگ اشاره میکند و میسازد که حتی در این حالت هم نمیتواند شکایت کند. به طور کلی، شاعر دردی عمیق و خاموشی را در زندگی خود احساس میکند.
هوش مصنوعی: دل من بسیار ناراحت و حزین است و وقتی که ناله نکنم، وجودم مانند آتش در حال سوختن است.
هوش مصنوعی: به مو باید بپیچی که در اینجا برای تو داده میشود، چون اگر به حال من گریه کنی، مثل آن است که به مرگ داستانی در خفا ناله میزنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.