هوش مصنوعی: این بیت شعر به تمایل شاعر برای دستیابی به مقام و عظمت اشاره دارد. شاعر می‌خواهد که اگر می‌خواهد به این عظمت برسد، باید پای خود را بر روی خورشید قرار دهد و آرزوی او این است که خداوند، مقامش را در لوح محفوظ ثبت کند. به عبارتی، او خواهان جاودانگی و بزرگی است که فقط از طریق خداوند ممکن دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت شعر به تمایل شاعر برای دستیابی به مقام و عظمت اشاره دارد. شاعر می‌خواهد که اگر می‌خواهد به این عظمت برسد، باید پای خود را بر روی خورشید قرار دهد و آرزوی او این است که خداوند، مقامش را در لوح محفوظ ثبت کند. به عبارتی، او خواهان جاودانگی و بزرگی است که فقط از طریق خداوند ممکن دارد.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی، می‌توانی این شکوه و عظمت را به گونه‌ای به نمایش بگذاری که همانند ستاره‌ای درخشان بر قله‌ی خورشید قرار گیرد.
هوش مصنوعی: خداوند جایگاه تو را مشخص کرده و برای همیشه آن را در لوح ازلی ثبت کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خورشید خراسان و خدیو زابل
از نخشب و کش بهار گردد کابل
غل بر یبغو نهاد و پل بر جیحون
جیحون به پل دارد و یبغوی به غل
پرسید کسی منزل آن مهر گسل
گفتم که: دل منست او را منزل
گفتا که: دلت کجاست؟ گفتم: بر او
پرسید که: او کجاست؟ گفتم: در دل
من آن توام تو آن من باش ز دل
بستاخی کن چرا نشینی تو خجل
گر جرم همه خلق کنم پاک بحل
در مملکتم چه کم شود؟ مشتی گل
گویند مرا به هِجر آن ماه چگل
بَر نِهْ ز شکیب و صبر زنجیر به دل
زنجیر به دل چه سود از صبر که هست
زلفین چو زنجیرش زنجیر گسل
رویت بر من چنان که گل بر بلبل
من بر رویت چنان که بلبل بر گل
عشقت بر من چنان که غل بر صلصل
من بر عشقت چنان که صلصل بر غل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.