فاضل عالم فضیل آن ابر اشک
گفت از پیغامبرانم نیست رشک
زآنکه ایشان هم لحد هم رستخیز
پیش دارند و صراطی نیز تیز
جمله با کوتاه دستی و نیاز
کرده در نفسی زفان جان دراز
وز فرشته نیز رشکم هیچ نیست
زآنکه آنجا عشق و پیچاپیچ نیست
لیک ازآن کس رشکم آید جاودان
کو نخواهد زاد هرگز در جهان
باز گردد خوش هم از پشت پدر
تا شکم مادر نیارد بر زبر
کاشکی هرگز نزادی مادرم
تا نکردی کشته نفس کافرم
بکشدم نفسم که نفسم کشته باد
بکشدم در خون که در خون گشته باد
از توانگر بودن و درویشیم
هیچ خوشتر نیست از بی خویشیم
چون مرا از ترس این صد درس هست
هر کرا جانست جای ترس هست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس عمیق خود نسبت به پیامبران و وضعیت انسان‌ها می‌پردازد. او بیان می‌کند که پیامبران به دلیل رنج و سختی‌هایی که در دنیا تجربه می‌کنند، از او رشک نمی‌برد. شاعر به دوری از عشق و پیچیدگی‌های زندگی اشاره می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که اگر کسی هرگز زاده نشود، بهتر است تا اینکه به مشکلات دنیا دچار شود. او به زندگی خود که پر از ترس و مشکلات است، اشاره می‌کند و از بی‌هویتی و بی‌نیازی به عنوان یک حالت مطلوب صحبت می‌کند. در نهایت، او به این نکته می‌رسد که هر جا که حیات و جان وجود دارد، ترس نیز وجود خواهد داشت.
هوش مصنوعی: فاضل عالم، نیکوترین و برجسته‌ترین فرد، مانند ابری از اشک سخن می‌گوید که حسد و رقابتی با پیامبران ندارد.
هوش مصنوعی: این افراد هم در گور و هم در قیامت حاضر هستند و همچنین راهی سریع را نیز در پیش دارند.
هوش مصنوعی: همه چیز با کمی کوشش و خواسته‌های درونی در یک لحظه به دست می‌آید، مثل جان که به سختی می‌کوشد تا کلامی از دل برآورد.
هوش مصنوعی: عشق و زیبایی در اینجا به قدری عمیق و پیچیده است که حتی فرشته‌ها نیز به آن حسادت نمی‌کنند؛ زیرا در آنجا خبری از سادگی و بی‌پیرایگی نیست.
هوش مصنوعی: اما همیشه از آن کسی حسرت می‌خورم که هرگز نخواهد زایید و در این دنیا باقی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: بازگشت خوش از پشت پدر تا زمانی که به شکم مادر نرسد.
هوش مصنوعی: ای کاش مادرم هرگز من را به دنیا نمی‌آورد تا این‌گونه به کشتن نفس کافرم نپردازم.
هوش مصنوعی: نفس من در حال احتضار است و اگر بمیرم، بی‌تردید علت آن نفس من خواهد بود. در خون خود غرق شده‌ام و اگر بمیری، به خاطر این خونریزی خواهد بود.
هوش مصنوعی: خوشحال‌تر از حالتی که نه ثروتمند باشیم و نه بی‌خانمان، این است که خودمان را از دنیا جدا کرده‌ایم و وابستگی نداریم.
هوش مصنوعی: اگر به خاطر ترس از چیزی یاد بگیری، هر کسی که جان دارد، باید از آن ترس داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.