پیش آن دیوانهٔ شد پادشا
گفت از من حاجتی خواه ای گدا
گفت دارم من دو حاجت در جهان
بو که از شاهم برآید این زمان
اول از دوزخ چو خوش برهانیم
در بهشتم آری و بنشانیم
پادشاهش گفت ای حیران راه
هست این کار خدا از من مخواه
بود مجنون را یکی خم پیش در
شاه آن خم را ستاده بر زبر
گفت دور از پیش خم تا نرم نرم
خم شود از تابش خورشید گرم
زانکه شب تا روز در خم میشوم
گرم و خوش میخسبم و گم میشوم
جامهٔ خوابم خمست ای نامور
دور ازان سر تا نگردد سردتر
نه مرا شد از تو یک حاجت روا
نه ز تو درد مرا آمد دوا
چون نکردی داروی این درد تو
جامه خوابم را مگردان سرد تو
آنکه صد تیمار دارش نیست بس
چون تواند داشتن تیمار کس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: پادشاه به دیوانه‌ای گفت که هر چه می‌خواهد درخواست کند. دیوانه جواب داد که دو خواسته دارد: یکی اینکه از دوزخ نجات یابد و به بهشت برود. پادشاه بیان کرد که این کار در دست خداست و از او نخواهد بود. دیوانه سپس گفت که در این حالت فقط یک خواسته دارد؛ او می‌خواهد که قیافه‌اش از گرم شدن تابش خورشید دور بماند و در آرامش بخوابد. او به پادشاه گفت که درد و مشکلی از او درمان نمی‌شود و اگر حتی پادشاه نتواند دردی از او دوا کند، دیگران هم نمی‌توانند. در نهایت، او اشاره کرد که کسی که خود در درد است، نمی‌تواند به درد دیگری رسیدگی کند.
هوش مصنوعی: پیش آن دیوانه که پادشاه شده بود، گفت: ای گدای درگاه، هر چه می‌خواهی از من بخواه.
هوش مصنوعی: دو خواسته دارم از زندگی که امیدوارم این بار از سوی پادشاه به آنها پاسخ داده شود.
هوش مصنوعی: نخست باید از عذاب و ناراحتی‌ها رهایی یابیم، آن‌گاه می‌توانیم به شادی و آرامش دست پیدا کنیم.
هوش مصنوعی: پادشاه به او گفت: ای گیج و سردرگم، این کار راهی دارد و از من درخواست نکن. این کار به اراده خدا وابسته است.
هوش مصنوعی: مجنون در برابر در شاه، خمیده‌ای را مشاهده می‌کند که بالای آن ایستاده است.
هوش مصنوعی: گفت اگر از پیش این وضعیت تنگ و سخت را رها کنی، به آرامی و با تأثیر گرمای خورشید تغییر خواهد کرد و انعطاف‌پذیرتر می‌شود.
هوش مصنوعی: چون شب تا صبح در حال نشئه و لذت هستم، غرق در خواب و خیال میشوم و از همه چیز غافل.
هوش مصنوعی: لباس خوابم در دستان توست، ای مشهور و معروف، دور از تو سرما به سراغم نمی‌آید.
هوش مصنوعی: نه از تو هیچ نیازی برآورده شد، نه درد و رنج من با تو درمان یافت.
هوش مصنوعی: چون نتوانستی این درد را درمان کنی، لطفاً در خوابم را به سردی نچرخان.
هوش مصنوعی: کسی که خود از پس اداره و مراقبت از خودش برنمی‌آید، چگونه می‌تواند مراقب و حامی دیگری باشد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.