هوش مصنوعی: این ابیات به وصف عشق و غم می‌پردازد. شاعر از ابر به عنوان نمادی از عشق صحبت می‌کند که باعث ریزش اشک و درد می‌شود. او همچنین به راهی اشاره می‌کند که پر از غم و سختی است، به طوری که در آن شب و روز تحیر و افسردگی حاکم است و باران غم و اندوه بر زمین میبارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به وصف عشق و غم می‌پردازد. شاعر از ابر به عنوان نمادی از عشق صحبت می‌کند که باعث ریزش اشک و درد می‌شود. او همچنین به راهی اشاره می‌کند که پر از غم و سختی است، به طوری که در آن شب و روز تحیر و افسردگی حاکم است و باران غم و اندوه بر زمین میبارد.
هوش مصنوعی: ای ابر، در دل عشق تو، باران‌های اشک بر زمین می‌ریزد و راهی که به سوی غم تو می‌برد، سرشار از درد و رنج است.
هوش مصنوعی: در مسیر تو، روز و شب مثل ابرهای سردرگم باران غم و اندوه می‌بارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا چند حدیث قامت و زلف نگار
تا کی باشی تو طالب بوس و کنار
گر زانکه نه‌ای دروغزن عاشق‌وار
در عشق چو او هزار چون او بگذار
گفتم: که بیا وعده دوشینه بیار
ورنه بخروشم از تو اکنون چو هزار
گفتا: دهم ای همه جفا، نک زنهار!
آواز مده که گوش دارد دیوار
ای عاشق دل سوخته اندوه مدار
روزی به مُراد عاشقان گردد کار
با عشق بتان چو اوفتادت سروکار
خورشید شود همان بشادی بیدار
از دولت و از روز بهی دل بردار
عاشق نبود روز بد و دولت یار
بسیار شنیدم من و دیدم بسیار
کاشفته ببود بر تو از هر سو کار
آخر فلکت پشت شد و گیتی یار
تو شاد شدی مخالف و دشمن زار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.