هرچه همه عمر همی ساختیم
در ره ترسابچه درباختیم
راهب دیرش چو سپه عرضه داد
صد علم عشق برافراختیم
رقصکنان بر سر میدان شدیم
نعرهزنان بر دو جهان تاختیم
ترک فلک غاشیهٔ ما کشد
زانکه نه با اسب و نه با ساختیم
عشق رخش چون به سر ما رسید
سر به دل خرقه برانداختیم
سینه به شکرانهٔ او سوختیم
قبله ز بتخانهٔ او ساختیم
گرچه فشاندیم بر او دین و دل
قیمت ترسابچه نشناختیم
درد ده ای ساقی مجلس که ما
پردهٔ درد است که بنواختیم
نه که نه ما بابت درد توییم
زانکه ز درد تو بنگداختیم
با تو که پردازد اگر راستی است
چون همه از خویش نپرداختیم
جز سخنی بهرهٔ عطار نیست
زان به سخن تیغ زبان آختیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به بیان عشق و احساسات عمیق انسانی میپردازد. شاعر از تلاشهایش در زندگی سخن میگوید که در نهایت به عشق و شوق منتهی میشود. او از عشق به عنوان یک نیروی قدرتمند یاد میکند که موجب رهایی از محدودیتها و دغدغههای زندگی میشود. به رغم آنکه به درد و رنج عشق اشاره میکند، ولی عشق را ارزشمند میداند و به زیبایی و شیرینی آن در کنار سختیها اشاره میکند. در نهایت، شاعر به قدرت کلام و سخن در ابراز احساساتش میپردازد و بیان میکند که تنها میتواند با زبان بنویسد و احساساتش را منتقل کند.
هوش مصنوعی: تمام تلاشی که در طول زندگیام انجام دادم، به خاطر ترس و اضطراب بوده و در نهایت همه اینها را به خاطر یک لحظه ضعف از دست دادم.
هوش مصنوعی: راهب دیر به محفل خود، مانند یک سپاه، انواع و اقسام عشق را معرفی کرد و ما نیز در این گردهمایی، پایبند به عشق شده و آن را به نمایش گذاشتیم.
هوش مصنوعی: با شادی و سرزندگی در میدان حاضر شدیم و با صدای بلند بر اوج هستی فریاد زدیم.
هوش مصنوعی: آسمان برای ما جایی ندارد و نمیتواند بر ما سایه بیفکند، چرا که نه به وسیلهٔ اسب و نه به وسیلهٔ ساخت و ساز، خود را به این مقام نرساندهایم.
هوش مصنوعی: وقتی عشق زیباییاش بر ما تجلی کرد، به دلمان اهمیتی ندادیم و از قید و بندها آزاد شدیم.
هوش مصنوعی: ما به خاطر شکرگزاری از او دلمان را سوزاندیم و قبلهگاهمان را از معبدهای او ساختیم.
هوش مصنوعی: هرچند که دین و دل را بر او نثار کردیم، اما او را نشناختیم و ارزشاش را درک نکردیم.
هوش مصنوعی: ساقیِ مجلس، درد و رنج ما را بشنو و مرا درک کن، چرا که ما همواره با پردهای از درد مواجهایم که آن را با عشق سر میدهیم.
هوش مصنوعی: ما از دردی که تو داری رنج میکشیم، نه به این دلیل که خودمان آسیب دیدهایم، بلکه چون درد تو ما را تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: اگر راست و درست است که با تو سخن میگوید، پس باید همه ما هم از خودمان دست بکشیم و به دیگران توجه کنیم.
هوش مصنوعی: تنها چیزی که از عطار به یاد داریم، کلمات اوست؛ بنابراین با استفاده از قدرت کلام، به بیان سخنان او پرداختهایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
گفت که ما صنعت خود ساختیم
سوی گروه بشر انداختیم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.