دیده باشی ز کودکان صغیر
شود این یک وزیر و آن یک میر
حکمرانی شاه بر اورنگ
هست تخمین ساعتیش درنگ
از چه آن سلطنت مجازی شد
نام آن پادشاه بازی شد
زانکه نسبت به عمر آن کودک
فی المثل آن زمان بود صد یک
پس بر این کن قیاس سالی صد
سلطنت را ز مدت بی‌حد
کایدت پیش از نعیم و جحیم
بر سر آن نمای این تقسیم
لیک عمر ابد که در پیش است
هرچه گوئیش بیش از آن بیش است
گر کنی عمر صد هزاران عام
بشماری زیادتیش مدام
روز و شب کوشی و همه مه و سال
خود شمارش تصوریست محال
عمرت ای خواجه هست چند ایام
و آنچه داری به پیش بی انجام
بی نهایت چه و نهایت دار
گرچه او هست صد هزار هزار
زانچه پیش است نیست عشر عشیر
عمر دنیا ز خواب کمتر گیر
پس چو بی‌حد به قبر باید خفت
نتوان شاه بازیش هم گفت
در جهان هرچه خیر و شر بینی
همه چون باد درگذر بینی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تأمل در مورد زندگی و زمان می‌پردازد. شاعر به نوشتن حکایت کودکانی می‌پردازد که می‌توانند به مقام‌های بزرگ دست یابند، اما در نهایت عمر واقعی و ماندگاری آنها در مقایسه با عمر جاودان و بی‌پایان چیز دیگری است. او به بی‌معنایی سلطنت مجازی و فانی اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی اگر عمر انسان به طولانی‌ترین شکل ممکن باشد، باز هم به پایان می‌رسد و در نهایت زندگی بشر مانند بادی زودگذر است. در نتیجه، زندگی باید با آگاهی از زودگذر بودن آن سپری شود.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در میان کودکان کوچک، ممکن است یکی به مقام وزارت برسد و دیگری به مقام معیری. به عبارتی، آینده و مقام افراد گاهی به صورت غیرمنتظره و ناگهانی شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: سلطنت و حکمرانی شاه به مانند نشستن بر تختی است که زمان آن با احتیاط و دقت تعیین می‌شود.
هوش مصنوعی: چرا آن سلطنت کهنه و بی‌ارزش شد و نام آن پادشاه به بازی گرفته شد؟
هوش مصنوعی: زیرا نسبت به عمر آن کودک، مثلاً این زمان یک صد و یک سال است.
هوش مصنوعی: به مدت یک سال، می‌توان با ساختن شرایط مناسب، به اندازه‌ی صد سال سلطنت دست یافت. این بدان معناست که ارزش زمانی و تجربه بیشتر از طولانی بودن زمان است.
هوش مصنوعی: قبل از ورود به نعمت‌ها و عذاب‌ها، باید به این تقسیم‌بندی توجه کنی.
هوش مصنوعی: اما عمر جاودانی که در پیش رو داریم، هر چه درباره‌اش بگوییم، همچنان بیشتر از آن است که گفته می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر عمرت را به چیزی معادل صد هزار سال حساب کنی، باز هم نمی‌توانی از تعداد روزها و لحظاتش بکاهی، چرا که هر لحظه‌اش دائماً در حال اضافه شدن است.
هوش مصنوعی: هر روز و شب تلاش می‌کنی و تمام ماه‌ها و سال‌هایت را می‌شماری، اما این خیال باطل است که بخواهی همه چیز را مثل یک حساب و کتاب دقیق در نظر بگیری.
هوش مصنوعی: ای دوست، عمر تو چند روزی بیشتر نیست و همه‌چیزهایی که در اختیار داری، به زودی به پایان خواهد رسید.
هوش مصنوعی: بی‌نهایت، چه معنی دارد و چه حالتی دارد؟ با وجود اینکه آن وجود، به تعداد بسیار زیادی از حالات و اشکال وجود دارد.
هوش مصنوعی: هر آنچه که در پیش روی ماست، کمتر از خواب و خیال دنیا را به خود نگیریم. عمر ما به اندازه‌ای کوتاه است که نباید به چیزهای بی‌ارزش توجه کنیم.
هوش مصنوعی: پس وقتی که به خواب ابدی در قبر خواهیم رفت، نمی‌توانیم به بازی‌های دنیوی ادامه دهیم.
هوش مصنوعی: در این دنیا هر چیز خوبی یا بدی که می‌بینی مانند بادی است که زود گذر است و هیچ چیز پایدار نمی‌ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.