نمی دانم چه در پیمانه کردی (جانم)

تو لیلی وش مرا دیوانه کردی

چه شد اندر دل من جا گرفتی (جانم)

مکان در خانۀ ویرانه کردی

ای تو تمنای من، یار زیبای من، توئی لیلای من

مرا مجنون صفت دیوانه کردی

زدی از هر طرف آتش چو شمعم

مرا بیچاره چون پروانه کردی

پریشان روز عالم شد از آن روز

که بر زلف پریشان شانه کردی

ای یار سنگین دلم

لعبت خوشگلم

شدی تا آشنای من از آن روز

مرا از خویش و از بیگانه کردی

چه گفتت زاهدا پیر خرابات

که ترک سبحۀ صد دانه کردی

ای تو تمنای من

یار زیبای من

به رندی شهره شد نام تو عارف

که ترک دین و دل رندانه کردی