جان برخی آذربایجان باد

این مهدِ زردشت، مهدامان باد

هر ناکست کو عضو فلج گفت

عضوش فلج گو، لالش زبان باد

کلید ایران تو، شهید ایران تو، امید ایران تو

درود بر روانت از روان پاکان باد، از نیاکان باد

صبا ز من بگو به اهل تبریز

که ای همه چو شیر شرزه خون‌ریز

زبان فرامُش نکنید

خموش آتش نکنید

بگفت زردشت کز آب

خموش آتش نکنید