هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر بنده‌ای دو روز در خدمت محبوبش باشد، باز هم نتوانسته است نشانی از عیادت او بر آب بگذارد. این مشکل ناشی از این است که چشمی که باید بیماری محبوب را ببیند، توانایی دیدن او را ندارد. در واقع، این ابیات به ناتوانی در درک و دیدن عمق وجود محبوب اشاره دارند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر بنده‌ای دو روز در خدمت محبوبش باشد، باز هم نتوانسته است نشانی از عیادت او بر آب بگذارد. این مشکل ناشی از این است که چشمی که باید بیماری محبوب را ببیند، توانایی دیدن او را ندارد. در واقع، این ابیات به ناتوانی در درک و دیدن عمق وجود محبوب اشاره دارند.
هوش مصنوعی: اگر بنده فقط دو روز به خدمت تو مشغول باشد، نباید انتظار داشته باشد که حرف یا خاطره‌ای از این دو روز بر آب باقی بماند.
هوش مصنوعی: اشکال از آنجاست که چشمی که بتواند بیماری تو را ببیند، وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عقلی که ز لطف دیدهٔ جان پنداشت
بر دل صفت ترا به خوبی بنگاشت
جانی که همی با تو توان عمر گذاشت
عمری که دل از مهر تو بر نتوان داشت
اندوه تو چون دلم به شادی نگذاشت
آخر ز وفاش باز نتوانی داشت
هرچند ز تو به جز جفا حاصل نیست
من تخم وفاداری تو خواهم کاشت
آن کس که هزار عالم از رنگ نگاشت
رنگ من و تو کجا خرد ای ناداشت
عشق آمد و عقل رفت و منزل بگذاشت
غم رخت فرو نهاد و دل، دل برداشت
وصلی که در اندیشه نیارم پنداشت
نقشی است که آسمان هنوزش ننگاشت
ایزد عَلَم فتح برای تو فراشت
دولت همه صورت مراد تو نگاشت
با دولت،خشم وجنگ در نتوان بست
با ایزد،تیغ و نیزه بر نتوان داشت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.