هوش مصنوعی: این شعر به وضعیت زندگی و مشکلات معیشتی شاعر اشاره دارد. او از وسعت ملک و زیبایی شعر صحبت می کند، اما در عین حال از بی‌پولی و مشکلات ناشی از آن شکایت می‌کند. او به دنبال کسی به نام مجدالدین بوالحسن عمرانی است که شاید بتواند در این مشکلات به او کمک کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وضعیت زندگی و مشکلات معیشتی شاعر اشاره دارد. او از وسعت ملک و زیبایی شعر صحبت می کند، اما در عین حال از بی‌پولی و مشکلات ناشی از آن شکایت می‌کند. او به دنبال کسی به نام مجدالدین بوالحسن عمرانی است که شاید بتواند در این مشکلات به او کمک کند.
هوش مصنوعی: در سرزمینی به این بزرگی که می‌دانی، با شعری که هر روز و شب می‌خوانی، چه احساسی را منتقل می‌کنی؟
هوش مصنوعی: من از دستِ نان نداشتن به شدت شکایت دارم، ای مجدالدین بوالحسن عمرانی!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هستی که عیان نیست روان در شانی
در شان دگر جلوه کند هر آنی
این نکته بجو ز کل یوم فی شان
گر بایدت از کلام حق برهانی
ای دوست مرا دید همی نتوانی
بیهوده چرا روی ز من گردانی
بی جرم و جنایتی که از من دانی
چون پیر خر از نیش، ز من ترسانی
اقبال براندت که حکمت خوانی
ور نام طلب کنی ز نان در مانی
بردار مرا ز خاک اگر بتوانی
تا پیش تو بر خاک نهم پیشانی
ای آنکه بروی قبله خوبانی
دل را دل و تن را تن و جان را جانی
گفتم بدلت خریدم از نادانی
اکنون که پدید است بجان ارزانی
شوخی صنمی خوشی کشی خندانی
طوطی سخنی و عندلیب الحانی
چون برده دلم به لابه و دستانی
لابد پس دل روم چو سرگردانی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.