گنجور

 
انوری

به خدایی که در پرستش خویش

آسمان را رکوع فرمودست

دست حکمش به کیلهٔ خورشید

خرمن روزگار پیمودست

که ز چشمم به عشق خدمت تو

جان به عرض سرشک پالودست

این سخن را عزیز دار که دوش

چرخ با من در این سخن بودست

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode