|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به خداوندی اشاره میکند که سرنوشت را رقم زده و نور خورشید را به زیبایی در آسمان قرار داده است. او از کمبود قدرت و ناتوانی خود سخن میگوید و بیان میکند که دوری از محبوبش بر او چنان تاثیر گذاشته که هیچ کلامی نمیتواند حس عمیق غم و جداییاش را بیان کند. در واقع، غم هجران محبوبش به حدی عمیق و دردناک است که وصف آن غیرممکن به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: به خدایی که سرنوشت را مانند تیر از کمان قضا پرتاب کرده است.
هوش مصنوعی: چشمهٔ درخشان خورشید به عنوان گنجینهای از نعمتهای آسمانی شناخته شده است.
هوش مصنوعی: به خاطر ضعف و ناتوانیام، دوری از چهرهات برایم اینگونه بوده است.
هوش مصنوعی: دور بودن از چهرهات باعث شده هر چه بگویم بیش از آنچه که هست، احساس کنم.
هوش مصنوعی: نمیتوان توضیح داد که چطور جدایی تو باعث شده تا من اینگونه دچار غم و اندوه شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آنچه عشق تو در جهان کردست
بالله ار دور آسمان کردست
مهر تو با دلم چه کین دارد؟
که دلم برد و قصد جان کردست
آن نه خالت، عکس دیده ما
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.