انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴۴۴ - در هجو کسی گفته نکنم خواجه را به شعر هجا لیک برخوانم آیتی ز نبی ان قارون کان من موسی خواجه آنست کاید از پی فی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت بیان می‌کند که نمی‌تواند به خواجه شعر بگوید، اما می‌تواند آیه‌ای از نبی (پیامبر) بخواند. او به داستان قارون و موسی اشاره می‌کند و می‌گوید خواجه کسی است که به دنبال ثروت و قدرت است.
هوش مصنوعی: من به خواجه (مرد بزرگ) با شعر ردیف نمی‌زنم، اما آیه‌ای از نبی (پیامبر) را می‌خوانم.
هوش مصنوعی: قارون که یکی از مریدان موسی بود، به دنبال ثروت و قدرت بود و برنامه‌ریزی می‌کرد که از این راه به اهداف خود برسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اگر این چیستان تو بگشایی
گوی دانش ز موبدان ببری
ای به تو زنده نام حاتم طی
صاحب صد هزار صاحب ری
تاج اهل عرب قصی آمد
تا تو نسبت همی کنی به قصی
خاک را بر فلک مفاخر توست
[...]
آمد آن اصل شرع و شاخ هدی
آمد آن برگ عقل و بار ندی
سید عالم و عمید اجل
عمده ملک و دین ابوالاعلی
رتبت او نهاده منبر و تخت
[...]
بلبل گلستان «ما اوحی»
شمسهٔ چرخ «الذی اسری»
ای به تدبیر قطب آن گردون
که ز تقدیر ساختست جدی
وی ز تشویر خاطرت خورشید
غوطها خورده در تموج خوی
هرچه مکنون خطهٔ اشیاست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.