صفی محمد تاریخی از خدای بترس
به خانه باش و میا تا گهی که خوانندت
فصیح و گنگ به تعریض چند گویندت
جوان و پیر به تصریح چند رانندت
گمان بری که ظریفی ولی نمیدانی
که پیش مردمک دیده مینشانندت
هزار ... خر اندر ... زن آن قوم
که تا فجی بنمیری ظریف دانندت
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
صفی محمد تاریخی از خدای بترس
به خانه باش و میا تا گهی که خوانندت
فصیح و گنگ به تعریض چند گویندت
جوان و پیر به تصریح چند رانندت
گمان بری که ظریفی ولی نمیدانی
که پیش مردمک دیده مینشانندت
هزار ... خر اندر ... زن آن قوم
که تا فجی بنمیری ظریف دانندت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به ترس از خداوند اشاره میکند و از فرد میخواهد که در خانه بماند و از رفتار ناشایست دوری کند. او به این نکته اشاره دارد که مردم ممکن است او را به ظرافت و باطن خود بشناسند، ولی در واقعیت او را به شکلی نادرست قضاوت میکنند. به طور کلی، شعری درباره درک نادرست مردم از یک شخص و فرار از سرزنشها و قضاوتهای آنان است.
هوش مصنوعی: از خدا بترس و در خانهات بمان، تا زمانی که تو را بخوانند و به جایی دعوت کنند.
هوش مصنوعی: سخنگفتن با زبان روشن و واضح، همواره نشاندهنده ارزش است، اما وقتی که افراد به طور مستقیم و واضح ابراز میکنند که چه حس و نظری دارند، تاثیر بیشتری دارد. این موضوع در مورد جوانان و پیران نیز صدق میکند؛ هر کدام به نوعی میتوانند بر تأثیر و مفهوم کلام بیفزایند.
هوش مصنوعی: فکر میکنی که فردی باهوش و باریکبین هستی، اما نمیدانی که در چشم دیگران به عنوان موضوعی نمایشی ظاهر میشوی.
هوش مصنوعی: بسیاری از افراد، حتی اگر به نظر نرسند، در آن جمع به تو احترام میگذارند و اگر در شرایط دشواری قرار بگیری، این احترام از بین نمیرود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.