صفی محمد تاریخی از خدای بترس
به خانه باش و میا تا گهی که خوانندت
فصیح و گنگ به تعریض چند گویندت
جوان و پیر به تصریح چند رانندت
گمان بری که ظریفی ولی نمیدانی
که پیش مردمک دیده مینشانندت
هزار ... خر اندر ... زن آن قوم
که تا فجی بنمیری ظریف دانندت