هوش مصنوعی: این شعر به تمجید از خداوند و عظمت او پرداخته است. شاعر در آغاز، عقل کلی را در آستان الهی مشاهده می‌کند و گفتار بی‌زبانی را می‌بیند که به وصف خداوند می‌پردازد. او از دوری خداوند رنج می‌برد و احساس می‌کند که بی‌او جانش در خطر است. بدون وجود خدا، جهان برای او تیره و تار است و در عوض، با دیدن صورت الهی، تمام زیبایی‌های جهان را می‌تواند درک کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمجید از خداوند و عظمت او پرداخته است. شاعر در آغاز، عقل کلی را در آستان الهی مشاهده می‌کند و گفتار بی‌زبانی را می‌بیند که به وصف خداوند می‌پردازد. او از دوری خداوند رنج می‌برد و احساس می‌کند که بی‌او جانش در خطر است. بدون وجود خدا، جهان برای او تیره و تار است و در عوض، با دیدن صورت الهی، تمام زیبایی‌های جهان را می‌تواند درک کند.
هوش مصنوعی: به خداوندی که مشاهده کردم عقل کامل و بی‌نقص در درگاهش سجده کرده است.
هوش مصنوعی: به دنبال توصیف مقام و عظمت آن حضرت، توانستم دهن ناتوان خود را سخن‌گوی بی‌زبان ببینم.
هوش مصنوعی: من با دوری تو به شدت رنج و عذاب می‌کشم و این وضعیت برایم بسیار دشوار و غیرقابل تحمل شده است.
هوش مصنوعی: بدون تو، دنیا برای من بسیار تاریک و بی‌روح شده است، زیرا با دیدن تو، همه زیبایی‌های جهان را تجربه کرده بودم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مجلسش زان سوی جهان دیدم
دور از اندیشه و گمان دیدم
بخدائی که عقل کلی را
بر درش سر بر آستان دیدم
از پی وصف حضرت عزش
دهن نطق بی زبان دیدم
که من از دوری تو دور از تو
[...]
زیر و بالا چو در جهان دیدم
خویشتن را بر آسمان دیدم
چون نهان تو در عیان دیدم
بی نشان تو در نشان دیدم
حق مطلق بدل هویدا شد
این منزه ز جسم و جان دیدم
از حجاب خودی شدم بکنار
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.