هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به این موضوع اشاره می‌کند که وقتی از کسی مدح و ستایش می‌کند، در واقع به خود زنی و اندیشیدن به خود پرداخته است. او به مانند حالتی که در خواب گرفتار می‌شود، بیدار می‌شود و می‌بیند که چیزی در جای خود نیست و این مدح به او سودی نمی‌رساند. به نوعی شعر در مورد بی‌فایده بودن ستایش‌های بی‌محتوا و تأثیرشان بر فرد است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به این موضوع اشاره می‌کند که وقتی از کسی مدح و ستایش می‌کند، در واقع به خود زنی و اندیشیدن به خود پرداخته است. او به مانند حالتی که در خواب گرفتار می‌شود، بیدار می‌شود و می‌بیند که چیزی در جای خود نیست و این مدح به او سودی نمی‌رساند. به نوعی شعر در مورد بی‌فایده بودن ستایش‌های بی‌محتوا و تأثیرشان بر فرد است.
هوش مصنوعی: گفتم که تو را ستایش کنم، اما افسوس که ستایش من به خودم مربوط است و فایده‌ای ندارد.
هوش مصنوعی: من در خواب به مدح و ستایش تو پرداختم و وقتی بیدار شدم، متوجه شدم که انگار در عالم خواب به سر می‌بردم و حقیقت چیز دیگری بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شاخی برآمد از بر شاخ درخت تود
تاخی ز مشک و شاخ ز عنبر درخت عود
گر فرخی بمرد، چرا عنصری نمرد؟
پیری بماند دیر و جوانی برفت زود
فرزانه‌ای برفت و ز رفتنْش هر زیان
دیوانه‌ای بماند و ز ماندنْش هیچ سود
ای آنکه از خصال تو قدر هدی فزود
بادا ستوده ، هر که خصال ترا ستود
طاعت ترا سزد ، بجهان در ، که چون تویی
زین پس نبود خواهد وزین پیش هم نبود
در دور هشت چرخ ز ترکیب چار طبع
[...]
رُهبان دَیْر را سببِ عاشقی چه بود؟
کاو روی راز دیر به خَلقان نمی‌نمود
از نیستی دو دیده به کس می‌نکرد باز
وز راستی روانِ خلایق همی‌ربود
چون در فتاد در محنِ عشق زان سپس
[...]
سنگست در قفایش هرجا که میرود
زان در بدر بسان شگ زرد میدود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.